Gervasius Tilesberiensis Henrici II Magnae Britanniae (potius Angliae) regis ex filia nepos idemque regni Arelatensis Mareschallus in libro nondum edito de otiis imperialibus ad Ottonem IV imperatorem. Ita Boessius in septem miraculis Delfinatus sylva 3. Haec ad res Ottonis IV.

Corpora trium regum a Rainaldo Col. AEp. Mediolani adductum, asservantur in perquam pretiosa ex auro et gemmis facta hierotheca, [. . .] in hujus frontispicio quatuor exhibentur reges Christium et deiparam adorantes, unius vero vertici inscriptum est nomen Ottonis sine dubio IV, qui [. . .] Coloniae anno domini 1197. et 1215. versabatur licet ipsa Hierotheca [. . .] praecipue adscribatur munificentiae Philippi de Heinsbergh AEpi[.] Gelenius Coloniae lib. 3. synt. 1. §. 5. p. 233[.]

Ottoni IV. [. . .] nonnulli quoque Electorum constitutionem ascribunt factam scilicet in Comitiis Francofortensibus sed respondet illis Goldastus ipse qui constitutionem hanc ediderat his verbis: pace illorum liceat fateri quod res est[.] Imposuerat mihi Marquardus Freherus qui illud decretum sua manu exscriptum sub nomine Ottonis IV. ad me transmisit, Ego porro aliis communicando et in constitutiones imperiales referendo sine dolo tamen et fraude[.] Comperi [. . .] illud decretum non esse Ottonis IV. sed a Joh. Bapt. Egnatio in vita Ottonis IV. confectum probabilius quidem juxta veterum opiniones quam verius[.]

Anno Domini MCCII. (error) Otto IV. Imp. regnum ingrediens Siculorum fultus auxilio Diupuldi comitis Acerrarum quem idem imperator ducem fecerat Spoleti, et Comitis Petri Celani totam Apuliam cepit, et terram laboris tradentibus se sibi omnibus comitibus et Baronibus regni praeter Comitem Ricardum Fundanum. At Innocentius papa III Imperatorem et sequaces hac de causa excommunicavit, et multas civitates ac terras regni officio divino privavit[.]

Chronicon Atirense in Append. ad Tom. 1. Ughelli column. 502.

Legenda Guilielmi Bulonis Philippis cum notis < - >[.]

Waldemaro II. Daniae Regi uxor prima Maria Ottonis IV. imperatoris filia sed ex qua ei liberi nulli[.] Pontanus in Genealogia sancta subjecta rebus Christophori III. Danorum Regis pag. 636. Idem Tabula adjecta ad pag. 354 in rebus Christophori I. notat ab aliis perperam dici Ingeburgam et filiam filii Henrici Leonis ducis. Et ipse tamen Pontanus lib. 6. pag. 247 facit Leonis filiam Ottonis IV. imp. sororem tunc filiam nubilem Otto non habuit. Et mox sub anno 1204 exitium extinctam facit, et Ingeburgam vocat eadem pagina[.]

Diploma Ottonis IV. 1210 datum < - >ensi Eccles. Ughell. append. T. 9. p. 952[.]

Villanus Hist. Flor. lib. 5. c. 37 narrat Ottonem IV. cum in Italiam venisset procurasse matrimonium inter Guidonem Guerram secundum, et Waldradam, sed ille venit in Italiam 1209. at extat scriptura anni 1207. 4. Id. Januar. Ind. XI. Camaldoli reperta ubi Guido Guerra comes Palatinus Tusciae Eremo quaedam dat, idque Gualdia consentiente marito confirmat[.] Scip. Amm. Geneal. comitum Guidorum ed. Flor. 1640. pag. 5.

Complura in laudem Ottonis IV. Meibom. Chron. Riddagesh. p. 22[.]

In codice juris Alemannici in principio regum reperitur mentio: Wer lehnrecht wissen und kühnen welle der uolge dies buchs lere allererst sullent wir mergken, was die Kuning hant gesetzt. Accessere deinde ad jus Alemannicum res judicatae in unum volumen cum jure constituto collectae, donec tandem in Comitiis quibusdam imperii Noribergae celebratis ista collectio imperiali autore celebrata est Nomen imperatoris imperita amanunensis est omissum. Probabile tamen est tempus incidere in < - - > Ottonis IV. et annum 1208. vid. Schilter praef. §. 25. Rudolfus < - > <pote> 1287. et Spirae 1291 con< - >tatio < - - > qua < - - - > regionum confirm< - - > v. < - > 108 ab ejus temporibus[.] Codex juris Alem. perga<ment> a< - > perpetuo < - > usque re< - - - >[.]

Miraeus in diplomatibus Belgicis rapporte une Election d'un des premiers Ottons; où plusieurs Evesques et autres princes ont signé l'Election quelques uns avec ce mot: ellegi et subscripsi; quelques autres avec ce mot: consensi et subscripsi[.] Le premier apparement avoit esté des deputez des autres choisis pour elire.

Annalium Boicae Gentis partis II. lib. 1. fine seu Anno 1325 exhibetur quibus Regibus inferioris Bavariae regimen a lectis viris fuerit comprehensum cum Johannes et Otho et patruelis eorum Henricus junior Bavariam <illandato> imperio regerent. Ibi inter alia principes vetabantur [. . .] praefectos nisi ex consilii sententia loco dignitateve movere qui in decedentium munus erant successuri debebant in has leges jurare servaturos se Othonis regis Tabulas et si quibus praeterea immunitati provincialium cautum esset p.

M. Cyriaci Spangenbergs querfurtischen Chronick lib. 3. c. 11. p. 261: Kayser Otto (der IV) kam anno 1215 wieder und gewann grafen Heinrichen zu Anhalt die Stadt Staßfurt ab und gab die Herzog Albrechten zu Sachsen zog fur Kalbe darnach uber die Elbe, und brandte auff den Erzbischoff greuliger weise bis an die Havel belagerte auch Burck dazu ihm der Marggrave zu Brandenburg und Margrafe Albrecht zu Sachsen nicht wenig vorschub gethan[.]

Imperatoris Electi, vel in imperatorem Electi titulum primus credo habuit Otto IV. Huic enim scribere solitus est Innocentius III. Illustria Regi Ottoni in Romanum imperatorem Electio. vid. (lib. 3.) Ep. 32. qua Ottoni imperium confirmat[.]

Ottone IV. rebus humanis exemto regalia et clenodia ad Fridericum II. pervenerunt ab Henrico Brunsvicensi < - > Honorii III. pontificis extorta Bzov. ad 1219 ex regesto Epistolarum Honorii III. Erdman de sacris reliq. imp. c. 3. <apud  - - - > et < - > imp. th. 74[.]

Bertholdus Zaeringensis electus a quibusdam contra Filippum et Ottonem IV. Conrad de fabaria de Casibus s. Galli c. 7. apud Goldastum Tomo I. Alem.

Ottonem IV. traditis Frid. II. imperii insignibus in obsidione d< - > obiisse ex Urspergensi Pigna tradit. lib. 2. 1217 < - > est[.]

Sigillum Ottonis IV. descriptum ab Ughello in Epis. Vicentinis sub Uberto Ep. 36.

1204. Innocentius III. scribit duci Brabantiae (Ep. 110.) increpans, quod filiam suam Ottoni pactam contracti sponsalibus tradere nolat, sperans Friderici Siciliae regis matrimonium qui tamen sorori Regis Aragonum viduae Regis Hungariae sit desponsatus[.]

De Maria Brabantina Ottonis IV. conjuge Meibom ad Lewold. p. 45

Chronicon Ceccani tractans de Ottonis IV. excommunicatione citat Ughell. Ital. sac. in Aep. Pisan. Tom. 3. p. 495[.]

Otto IV. confirmans privilegia Ecclae Ravenn. inter alia ad ex<emplum> antecessorum < - > ei Abbatiam B. Mariae in loco Vangaritiae cum dono et consecratione Abbatum et cum omnibus pertinentiis suis inter Padum et Atissam fluvios sitis inter Adrian. et Ferrar. et ubicunque sunt. 1209. Diploma est apud Ughell. Aep. Ravenn. Tom. 2. p. 375.

N. [. . .] Sutrinae Ecclesiae praesul, natione Germanus ann. 1200 ab Innocentio III cum Abbate [. . .] Anastasii ad tres fontes ex ordine Cisterciensi [ad imperatorem] in Germaniam legatus missus est ut Archiepiscopum Salernitanum e teterrimo carcere eriperet qui Coloniae positus contra Innocentii IV pontificis voluntatem <corona>tioni Filippi contra Ottonem IV electi factiose interfuit cujus criminis postea Romae accersitus convictusque, praeter caeteras Ecclesiasticas censuras omni honore spoliatus est[.] Facti meminit Ant. Florentinus p. 3. tit. 17. c. 1. §. 1. et 2 Histor.

Ughellus in Pisan. T. 3. p. 494 narrat Ubaldum AEp. Pisanum jussu Innocentii III excommunicasse Othonem imp. (IV) et h< - >c Pisas veniente <iram> ejus fugientem <ad/in> insulam Gorgoniam aufugisse, ut narrat Volaterranus lib. S. Georgi c. 126[.] <Lotharum> Rosarium civem Cremonensem Ep. <Vercellensem> Innoc. III. transtulit ad AEpiscopatum Pisanum 1209. cum Ubaldus obiisset, 1209 13 Kal. Julii . . Eodem anno mense Octobri cum Romae esset missus est a papa ad Ott. IV. ut illum hortaretur obstruere a < - ione> Ecclae, sed Otto < - pendens> excommunicatus est de quo Chronicon Ceccani[.]

Otto IV. confirmat privilegia Cremoniensis Ecclae <896>. Diploma apud Ughell. in Ep. Crem. T. 4. p. 802[.] Ejus dipl. datum Abbatiae S. Ma<r>tiani martyris in Terdomus. 1210. apud Ughell. T. 4. p. 856 a Ep., <Berchamensibus>[.]

De Machinis Romanorum quae lapide talenti pondere ultra modum studii torquebant Josephus <bell.> jud. lib. 6. Mangana (apud Helychium < - >) <idem> quod (ut idem ait) [.] Fuit Constantinopoli Mangana locus a Constantino extructus, ubi bellica instrumenta, et libri de Mechanicis, testimonio Glycae. Multa ballica Mangana recenset Mauritius lib. XI. Strategic. cap. 3. cujus locus <emendatior> et explicatior apud Leonem Constit. XV. §. 48[.] Mangi nulla Bek<rem> Joh. II. <Ultraject.> Epo. 40[.) Italis Mangohella inivit Germanis non ignota. UndeKilianus in dictionario: Ma< - >ne <trunghinse> (. balista. Urspergensis habet mangos loquens de mediolanensi. Et Radevicus lib. 2. c. 47. habet mangas. Vide LiC lib. 3 Et in Frisingensi legit Mangam pro Margam lib. 3. c. 17. Et in <Ott. de> S. Blas. c. 16. pro Magnis legit Mangis. Godefrido Viterbiensi Mangon et Paulo Warnefrido. Mangonellus Brtoni lib. 7. Philippodos

De Ottonis IV bello cum Philippo Rege Galliae, et pugna Bovinensi quaedam apud Aegidium Aureae Vall. monachum in Ep. Leod. c. 116 p. 233. Tom. 1. Hist. Leod. Sed Aegidius iste sumsit pleraque ista ex vita s. Edi<liae> lib. 3 cap. 14. 15. visio s. Aediliae[.]

In fragmento quodam Historiae Italicae recurrit Anno domini MCCXXII (male) (+ an 12) Otto imp. ab Italia et Apulia reversus obsedit opidum Wizense, quod similiter expugnavit usque ad < - >cem, ibi tunc primum coepit haberi usque instrument<i> bellici quod vulgo Tribock appellati solet. Ita Lipsius in milit. suspicatus esse a Trechubet. Pontanus verius duci putat a Germ. Tribock, quia bock Aries[.] Ita Pontanus orig. Franc. lib. 6. c. 20. p. 562 ubi plura militiae medii aevi. Et inter alia notablis delineatio arietis veteris ex oppidi C< -  mentario> p. 556[.]

Otto IV. Adelardo Episcopo Veronensi sedente Ecclesiae thesaurario bona confirmat 1209. 14. Kal. Sept. Ind. 12. anno reni 12: Ughell. Ep. Veron. T. 5. p. 778[.]

Non pauci dubitant an Philippi Suevi decreta et sanctiones valeant, quia electio < -  Ottone> incertum fuerit quis caesar esset quod nuper etiam inter Gallos et Hispanosin capite < - > ad Belgiam Hisp. pertinenti vehementer est disceptatum[.]

Ottonis IV. amplissimum Diploma datum Eccae Ravennati, quo omnia ejus jura et privilegia recesset et confirmat exhibet ex libro Archivii Vaticani Ughellus AEp. Rav. Tom. 2 fol. 374. sqq. Subscriptiones Testes autem hujus rei sunt: Wolfigerus Patriarcha Aquilejens. Grigellens. Nurembergens. Episcopus Walter <II> Luccens. Episcopus etc. Atho marchio Esten. Salinguera Ferrariensis. Henricus Calendrini Marecalcus imperii, Gonzelinus Dapifer Imperii, Passagmiera Monachus Stenicus Imperialis aulae judic<es> et alii quam plures[.] Signum dom. Ottonis Quatri Rom. Imperator invictissimi[.] Ego Corradus Spirensis Epus imp. aul. canc. vice Dn. Theuderici Col. Aepi et <totius Italiae> ArchiCanc. recognovi[.] Acta sunt haec anno Dom. Inc. 1209. regnante domino Ottone quarto R. imp. glorioso anno regni ejus 12. imp. vero primo. Datum apud castrum S. Miniatis per manus Gualtherii imperialis protonotarii tertio Kal. Novemb. Indict. 13

Ottonis IV. diploma Canonicis Aquilegiensibus data Ughell. T. 5. p. 72[.]

Testa in Sicilia tempore Ottonis IV. in Chronico Fossae novae n. 98 seqq. Ughell. T. 1. p. 479. ubi et de coronatione Ottonis IV. Romae 1209. p. 485. dicit et Ottonem quasi < - > Calabrigiam acusisse 1221, quando ei nuntius venit de rebellione Germaniae et alii a Ottonis IV. finit hoc Chronicon anno 1217.

Ottonis IV. diploma datum Pistoriensi civitati 1208 apud Ughell. in Ep. Pistor. T. 3. Ital. sacr. p. 367[.]

Ottonis IV. diploma datum Monasterio Morimundi in Longob. 1210. Ughell. in AEp. Mediol. Tom. 4. p. 247. paulo ante AEpus Ottonem corronaverat < - > ibid.

AEpus Surrentinus Alferius quod Ottoni IV. urbem jurare fecisset contra Fridericum II. suspendi <era> ab AEpiscopatu jussit Innoc. III. Ughell. T. 6. p. 763.

Gervasius Tilb. Ottonis IV. Cancellarius vocat Theod. de Niem. [. . .] lib. 2. [. . .] schism. c. 19. vid. verba ejus et alia apud Malincr. in Ott. IV. p. 85. ArchiCanc.

Laus Ottonis IV tributa ab Honorio III. papa in literis ad Regem Franciae Lud. VIII apud Raynald 1225 n. 31[.]

Recolendae memoriae Otho Romanorum imperator et viribus corporis et industria militari praecellens Romanum pacifice obtinebat imperium et ab aquilone ad austrum erat sicut nosti formidabile nomen ejus[.]

Otto IV. Imp. Clenodia quaedam et reliquias Ecclae Bremensi dedit vide Woltherum in Brem. Chron. apud Meibom T. 2. p. 65. Ita nempe Woltherus in Bochardo qui factus AEpus 1327. reliquias S. Cosmae et Damiani dedisse caesarem Ottonem de ducibus Brunsv. quae in < - - > AEpo Br. Item magna festivitate < - - - >[.]

Henrici Meibomi descriptiones imperatorum <Vigili>ano commune contextae 1634. 4^o. Helmst. in H. Meibaums Bibliothec N. 633[.]

Hic quaerendus Otto IV item Fridericus IV.[.]

Sifridus Epus. Mog. 1203 dat Abbat. Herrennuno in Northeim confirmationem dat. in disudio regni[.] Diploma est in Northemii Antiq. fol. 12[.]

A Mons. Schrader faites moy la faveur Monsieur de me communiquer le passage de l'auteur qui dit que H<enric>us Palatinus a esté en Angleterre 1208[.]

In obsedione castri Wizzense per Ottonem IV. (quod etiam praeter arcem obtinuit) primum coepit in usu haberi instrumentum dictum Tribock[.] Trithem. Chron. Hirsaug. 1212[.]

Philippus rettardus 4me fils du Roy Jean de France fut dit pour un temps P[hilippe] sans terre. Discours du Chancelier de Bourgogne. similter Jean sans terre[.]

Ericus Rex ad 1215. Imp. Otto . . . Holsatiam [. . .] sibi subigere volebat contra quem venit Rex Woldemarus cum exercitu copioso habens secum de solis Frisonibus sexaginta millia hominum[.]

<1000 marck penninge> vol. < -  H.> ibidem multae aliae compositione Ottonis IV. et alia diplomata[.]

Maderus publicavit post Engelh<us>. Ottonis IV. conventiones in March. Brandenb.

Ottonis IV. filia Jutta ex Ratisbonensi parthenone a Vretislao Bohemiae re<ce>pta. Haec ex Dubrovnio lib. 6. Jonstonus Hist. sub Henrico sancto in Bohemicis p. 264[.]

Henricus Episcopus Mantuanus Ejus mentio 1210 in privilegio quodam Ottonis IV. insigniturque titulo Vicarii imperatoris et ab eodem imperiale pro sua Ecclesia favorabile retulit privilegium[.]

Innocentius III. ad Germ. principes Imp. regesta Ep. 21. apud Reynald 1200 §. 14 cum objecisset sibi quod Otto a paucioribus electus, subjicit: verum cum tot et plures ex iis quos principaliter spectat imperatoris Electio in eum consensisse noscantur quot in alterum consenserunt etc.

Thomas Comes pertici filius Gaufridi Comitis natus ex sorore Imperatoris Ottonis interfectus est anno aetatis vigesimo secundo 1217. Albericus in Chronico ad hunc annum p. 495.

Maria Dei gratia gloriosi Ottonis Romanorum Imperatoris vidua . . . Ecclesiam S. Jacobi in Osterode vacantem quam dominus noster memoratus imperator fraternitati Clericorum et militiis comprovincialium in remedium animae legitime in perpetuum concessit, nos eidem fraternitatieandem conferamus . . . Datum Hertsberg anno incarnati verbi 1218 indictione VI[.]

Die pentecostes coronatum [. . .] Ottonem dixit Meibomius senior in Apolog. pro Ott. p. 117. sed ibi annotat nepos id non [. . .] convenire cum diplomate quod citat ex Gelenii Hist. Engelbertin. dato Aquisgrani 1198 ind. 1 quarto nonas Julii (id est < - > Julii) in die scilicet [. . .] domini Ottonis IV. regis Romanorum feliciter[.] Sed vereor ne locus sit corruptus, quia eo anno < - > dies dominica incidit in diem sequentem 15tum Julii seu 3tio Nonas Julii[.]

Quod < - > debuerit Rex apud Aquisgranenses tanquam ex Caroli M. instituto, ex fictitiis privilegiis contendebant posteriores ut Innoc. III., vid. Schurzfleisch. propositionibus historicis th. 31.

Sifridus Com. de Blankenborch fuit Advocatus Monasterii Hu<g>esburg circa 1200. vid. c. 9. (Com. Blank.) §. 27[.]

Matthaeus Pappenheimus in Chronico Australi de Philippo Svevo et Ottone IV.

De imperatrice uxore Ottonis IV. Butkens p. 184. p. 204[.]

In Annalibus Waverleiensibus

Postquam narratum quomodo Stephanus ArchiEpiscopus ab Ecclesia Cantuariensi et a Regno Angliae exclusus: p.

Flagrante maleficio isto venit Henricus Dux Saxoniae in Angliam ad avunculum suum Regem Johannem, supplicans pro pace Ecclesiae reformanda, et pro ArchEpiscopo reconciliando. p

Epistola Ottonis IV. ad Innoc. IV. papam in Catal.< - > Lips. ed. 1686. pag. 317[.]

Villani lib. 5. c. 36 [. . .] questo Conte Guido vecchio prese per moglie la figliuola di M. Bellincione Berti de ravignani, che era il maggiore e il piu onorato caval. di Fiorenza, e le sue case succedetono poi per retoggio a' Conti, le quali furono a porta S. Piero in sua la porte vecchia, qual donna ebbe nome Gualdrada, e per sua bellezza e vago parlare la tolse il detto Conte, vedendola in S. Reparata con altre donne e donzelle di Fiorenza quando l'imperatore Ottone quarto vi venne, e vedendo le belle donne di Fiorenza che erano rabunate in S. Reparata per lui, questa pulzella piu d'ogni altra piacque all imperatore, e dicendo il padre, cive Messer Bellincione, che egli avea potere di fargliela baciare; la donzella rispose che gia mai huomo vivente non la buciarebbe se egli non fosse suo marito, par la qual parola, l'imperatore molto la commendo e il detto conte Guido preso d'amore di lei per la sua auuenulezza per consiglio dell' imperatore la prese per moglie, non guardando che fosse, di piu basso lignaggio di lui, ne nemo alla dote; onde tutti i conti Guidi sono nati e discesi del detto Conte Guido e della Contessa Gualdrada[.] Ricordano Malespini nella sua istoria Fiorentina fuori dell eredita della suddette case de Ravignani a Conti Guidi dice le medesime parole al capit. 51 . . . Ma l'accurato Vincenzo Borghini ne suoi discorsi dell origini di Fiorenza s'auuede che tutte sono favole [. . .] ed in particolare il parentado di Gualdrada [. . .] dicendo l'infra scritte parole: Tale al sicuro e quella parlando delle favole della nostra Gualdrada et tutto [. . .] che con Ottone IV. si dicei essere passato in santa Reparata, perche lasciando come sin verissimile quell' offerta in quel nobilissimo e tanto lodatissimo Cavaliere, cha a pena si comporterbbe in qualsivoglia infame persona. Il suddetto imperatore, come ben si sa certo [. . .] non passo mai in Italia prima che l'anno mille dugento nove, ed in contratti publici di vendite del Conte Guido vecchio, fatte alla cità nostra e che fra le publiche scritture [. . .] ancore si conservano, si vede l'anno 1202, che egli haveva della suddetta Gualdrada duoi figliouoli, e di era cha potettero essete presenti e dal parola al contratto. Ma la grandezza di qual parentado, e la fama del valore e singolar virtu della donna e forte pia di Tutto perche era tale l'uso del fare queste functioni, ci anno date queste ed altre simili novelle. Haec Borghinus Monachus Abbatiae Floreninae. Et cum ante eum similia scip- Amiratus junior in Historia Guidiae familiae, producens scriptum 1207 in qua jam Gualrada uxor Guidonis[.]

[- - -]ssae novae ab Ughello ed. Tom. 1. fin. habet [- - -]85) quaedam de Ottone IV. imp.