Hugonem Marchionem Thusciae obiisse ante Ottonem III consentiunt Petrus Damiani et Chronicon vetus Pisanum apud Ughellum[.]

Hugonem Marchionem Thusciae fuisse Azonis et Obizzonis patrem confirmat Monumentum <T>iferii repertum apud Pignam < - - > eum vocant imperatorem Hetruriae principem[.] Errasse ergo oportet Sigonium et alios qui Hugonem scribunt <cum filiis> Azone et Obizzone in praelio pro Arduino contra Henricum sanctum stetisse, rectius Tristanus C<a>lchi (ni fallor nominat quidem Hugonem sed non ait patrem horum sed Sigonius cum aliunde co< - >isse Hugonemesse eorum patrem, putat Hugonem qui nominatum inter Arduino ass< - > eorum put< - > esse non credibile sit si Hugo Marchio vixisset ipsum potius quam Arduinum filium fuisse regem Italiae[.]

Superest ut probatur Cunigundem duxit, Equidem Azonem et Obizzonem fuisse Estenses dominos consentiunt omnes Ut forte in illa arce tunc sedem habuerunt, <et> Azonem fuisse Estensem ait Aventinus qui cum ante Pignam et similes scripserit, non potuit ab illis hausisse sed aliunde comperisse[.]

Mathildis Comitissa separata ab Azone suo < - - > ab consanguinitatem ita Pigna erat autem Azo, Estensis quem Pigna vocat VItum videndum qualis fuerat consanguinitas < - > ergo qui nupta esse potuit Guelfo si is etiam < - > Estensi stirpe < - > fuisse remotiorem[.]

Otto III. obiit circiter anno 1001. Hugo Marchio Thusciae paulo ante ipsum; Theobaldus Marchio Ferrariae avus Mathildis pater Bonifacii Marchionis Thusciae deserto Harduino secutus est partes Henrici sancti, (Ditmarus <de> et ex Florentino qui vitam Mathildis scripsit lib. 4. p. 11. Tessaurus regn. Ital. not. 553. p. 726. +) <Haec  - - > circa ann. 1013. si Azo dicitur a quibusdam Conjugem habuisse Juditham imperatoris filiam. At Sardi vult eum duxisse filiam Guiditae Conradi Imp. filiae atque <adeo> nepotem Conradi imperatoris quid minus probabile videtur[.]

Apud Baron diploma donationis Mathildis ann. 1102 in praesentia lancii Frangipani, Gratiam, Cencit Frabculini, et Alkrici de petroleone et Bemineasa (?) fratris ejus, Alberti de Tuscio, et aliorum etc.

Joh. Bonifacius in Annnalibus Tarvisinis lib. 3. ad ann. 959 habet: Ottonem (Magnum) postquam Italiam (a Berengario) liberasset et regulam formamque dedisset Actio secundo Atestino veterem suam ditionem, et Marcarum Anconitanae et Tarvisinae regimen concessisses. Actii filium fuisse Albertum qui patri in ditione Atestina primogenitis debita successerit. Huic Ottonem Caesarem Atestis, Monselicis, Montagnanae Cerri et Calaonis jura confirmarit, horum locorum proceribus appellatis principibus, qui antea regali solummodo dicebantur. (Intelligit credo fuisse factos Marchiones, cum antea simplices essent dynastae sed vereor ne fallatur)[.]

Questi e quel Sigefredo pari al quale fia difficile ch'altri si trovi considerato da' moderni scrittori di genealogie che in esso constituiscono il piu chiaro principio di nobilissime famiglie, e da cui pare fortissero come dal famoso cavallo Trojano innumerabili eroi ne' secoli susseguiti. In fatti non va scrittore che procuri di trarre dall' antichità il bel lustro di qualche familia, che di Sigefredo non parli, e m' è ben noto quanta giustitia tragga da esso la chiarezza della sua discendenza la serenissima Casa d'Este fra gl'innumerabili pregi della quale questo non dee considerarsi per lo minore! Questi dunque quantunque potesse dagli Atti antichissimi signori d'Este trarnel' origine come da documenti degnissimi di veneratione e di rispetto racconta nella sua dotta storia il celebre Gio. Battista Pigna con tutto ciò essersi contradistinto come Longobardo di Natione apparisce dalla Carte originai e di fede indubitata de suoi figluoli e nipoti. Lo che ci fà credere, che la Longhezza del Regno de Longobari e la stima a cui il pregio della natione col moltiplicarsi era giunto venisse a far si, ch' anco il sangue piu antico Romano misto con quella non isdegnasse di dimenticarsi della sua antica origine per farsi d'altra piu recente ma non men nobile[.] Bacchini lib. 1. Hist. Monast. S. Benedicti p. 6.7.

Ubertus . . . Comes qui Malatraversus vocor de Monte Bello filius quondam Vitonis Comitis qui professus sum ex natione mea lege vivere Longobardorum 1107. Diploma ipsum inter dipl. adjecta a Bacchino p. 66[.] Addatur hoc diploma a argumentis Orsati, contra fabulam eorum qui dicunt Malatraversos ab equorum ferratore coepisse. Hic Ubertus dat quaedam Monasterio Padolironis locis Focularia et Cancellariana in Trevisano

Marchio Obertus apud Domnizonem hostis Mathildis suspicatur Bacchinus in Historia Monasterii Padolironis p. 85. factum Marchionem Thusicae ab imperatore adversus Mathildem vel Guelfum. Ego malim jam tum fuisse Marchionem[.] Inter inimicos qui Mathildis qui obiere 1085. puto Marchiones Adalbertus et Reginerus apud eundem p. 89.

Bacchinus lib. 3. Hist. monaster. Padolironis p. 101. putat Azonem fuisse Marchionem Estensem, quia tunc non alia Marca in Longobardia[.] Et in praef. se de Azonis filiis Ugone et Fulcone < - - > di < - > documenta dell'Archivo di S. Benedetto in lib. 5. <locuturum>[.]

Marchia Anconitatia a quibusdam dicitur Marchia Guarneri, ita saepe ab Alberico vid. ann. 1240 et alibi passimi[.]

1240 mense feb. Ortam civitatem Castellanam Cornerum, Sutrum Montem Flasconem et Tuscanellam . . . (forte sequebatur cepit imperator +) Rich. de S. Germano chron. ad ann. d. apud Ughell. T. 3. p. 1033. De orta civitate et ejus Marchionibus in orig. Est.

Orta est querela canonicorum S. Martini contra quosdam Marchiones Italiae, Bonifacium videlicet, Albertum, et Azonem: Otbertum et Hugonem: propter terras B. Martini de Italia quas injuste tenebant. Quorum Hugo accidit ut interea legationis causa Rotbertum Francorum regem adiret et per S. Martini locum transiret, ubi Beatissimi confessoris amore fere biduum moratus audivit querelam et clamorem canonicorum ante s. sepulchrum tam de se quam de aliis supra nominatis Marchionibus. Qui statim spiritu timoris visitatus emendavit S. Martino et Canonicis . . . Guerpivit (+ cessit) Hugo Marchio S. Martino . . . 10 jugera terrae arabilis etc. (Beslius in margina putat factum in villa Soleto hodie, de quo [. . .] Leander Alberti). Hugo autem < - > Marchio iverat in Franciam ut Hugonem regis Roberti filiam peteret in Regem post mortem Henrici sancti is Hugo filius Regis obiit 1026., non [. . .] 1028 ut putavit Baronius[.]

Bonifacii inemine< - > multi (est pater Mathildis) de Alberto Marchione Wippo in vita Conradi Salici p. 432 de Azone Lambertus Bartholdus et alii.

Henricus Rex (impulsu Arnulfi Archiepiscopi Mediolanensis) magnis pedestribus atque equestris copiis in Italiam trajecit . . . Ardoinus [. . .] armatus Veronae in finibus sese objicit . . . verum . . . cum per multos dies acriter utrinque pugnatum esset, tandem virtute Germanorum pulso dissipatoque exercitu fugatus vix Papiam invasit incolumis. Ex eo inde loco dejectus Eporediam sese rettulit. Papia quae modo praesidio tenebatur, facile in potestatem adducta. Ardoino praeter caeteros Italiae principes Hugonem Marchionem de quo diximus Atestinum, laudis Italicae studio adductum affuisse, atque ipsum cum Azone et Opizone filiis ad Papiam praelio superatum invenio[.]

In meis excerptis ex Bullario Casinensi est commutatio Adalberti qui et Atto, Comitis filii Sigefredi cum Wilhelmo Mantuano Episcopo Papiae coram Odberto Marchione et Comite sacri Palatii anno Ottonis M. et filii ejus in Italia 3tio. Hunc Odbertum (al. Opizonem) credibile est fuisse ex majoribus nostri Azonis. Nec alia credo Marchia Mediolani quam ista Comitiva sacri palatii. Marchio idem et Comes pal. sed marchio aliunde nempe ex Liguria[.]

Hier. Rubens in Historia Ravennate varia recenset diplomata Ecclae Ravennatis digna spectari, inter alia sunt digna videri: privilegium Ottonis II. concessum de casa rosuria, graditia et plebis 5ti, et de aliis mensis, et de bonis Lamberti Comitis[.]

Privilegium Ottonis III de monasterio S. Mariae in Aula regia 994[.]

Ejusdem de fundamentis Salinarum in Conrado (lego: Comaclo) 994. Ejusdem super concessione Caesenae et Cerviae et aliorum 995[.]

Idem donando confirmat Monasterium S. Mariae de Bungarisia (+ lego de Vangadicia +) anno 1000. Iidem Ravannae Annales cum Petrus Archiepiscopus Ravennae conventum habuisset, et in eo multa a ditione sua abstrahi questus fuisset, videretque Liuzius Episcopus Cremonensis ea ad Comitatum Ferrariensem nulla ex parte spectare et nullius juris nisi Ravennatis Ecclesiae esse E< - >onem Otto pronutniasse probasseque ea Ravennatis esse Ecclesiae, literasque poblicas principum, quas Sergius[.]

((Conradus Rex)) Papienses in gratiam recipere noluit, quia palatium quod destruxerant in loco ubi prius fuerat reaedificare adhuc renuebant, sed defensores eorum, Adelbertum Marchionem et Wilhelmum et caeteros principes in iisdem terminis mirabiliter opprimere coepit, Castronum eorum nomine Urbam desolavit, et plura alia castella et munitiones firmissimas dissipavit[.]

Pozzo p. 100 Azone Adalbertus Marchio Tusciae inter Bonifacium et Tedaldum. Idem: Uberto filio di Adalberto il grande e padre d'un altro Adalberto. Nescio an ex Gamurrino, quem laudari video in meis excerptis quod diplomata nova produxerit[.]

Alderanus genuit Azolinum autorem Malaspinarum dictorum <tuniffa>, et Adalbertum Marchionem Thusciae et Lumigianae, unde longe serie descendit Isnardus Marchio Ligurae princeps imp. Declaratus a Lothario 1125. Por< - >ch lib. 6. ^=genealog. Skizze^=

Autor insign. c. 2. §. 11. ita instituit Genealogiam

Hugo Rex - Hubertus marchio Thusciae Hugo Marchio Thusciae. uxor Maria Marhionissa de Luca[.] - Azo March. Est. Bonifacius March. Tusciae 1009. - Bonifac. m. Tusc. uxor Beatrix. Mathildis[.]

Diploma apud Contelorium in vita Mattildis p. 108 ex Bullario Casinensi ubi Obertus Marchio et Comes Palatii regn. Ottonis et filii ejus in Italia 3tio anno in palatio imp. in civitate Papia[.]

Guillemus Marchionis Consentiae filia Julita uxor Ugonis Comitis donat quaedam Ecclesiae seu Episcopo Populoni et Massae 1099. Ughell. Ital. sac. T. 3. in Ep. Populonii et Massae pag. 785.

Soggetarono a la chiesa di S. Giustina de Piacenza una chiesa nel territorio di Bardi[.] Campi Hist. Piac. 1010.

Sigon. de regno Ital. lib. 8. ann. 1013[.]

Et post: Arnulfus (: cum Ardoinus se regno adbicasset :) eo alacrius belli reliquias persecutus Comites inde duos Mediolano contributos Hugonem et Berengarium, qui agrum latrocinis infestum reddiderant praelio fregit, atque eorum bonis Henrici permissu Mediolanensi Ecclesiae adjudicatis, Archiepiscopum eorum comitem ditionem pronuntiavit[.] D. l. 1015[.]

Quid si hic Hugo avus aut patruus Azonis nostri, nam in Mediolanensi tractu ditionem habuisse constat ex diplomatis[.]

Ditmarus Episcop. Meiburgensis initio lib. 7.

Decursis a dominica incarnatione post millenarii poenitudinem numeri annis tredecim, et in subsequentis anni secundo mense ac hebdomada tertia, anno autem regni ejus tertio decimo, et die dominica ac VI. Cal. Martis Henricus dei gratia Rex inclytus . . . inunctionem et coronam cum contestali sua sucepit . . . in octavo vero die inter Romanos et nostros magnates magna oritur commotio in ponte Tiberno, et utriaque multi corruerunt, nocte eos ad ultimum dirimente. Hujus rei autores Germani tres extiterent Hug, Hecil, Ecilin qui postea capti sunt et in custodia detenti: ex quibus unus in his partibus evasit secundus autem ad Fuldam deductus est, in Vitkansteine autem castello tertius diu servatur[.]

((Germani tres hic intelligendi non tres Teutonici, sed tres fratres, quos Longobardos fuisse colligo ex Ditmaro supplem. initio libri 8. pag. 232. Ubi haec verba))

Anno dominicae incarnationis millesimo XIIX indictione II anno autem domini Henrici imperatoris Augusti XVI. imperii autem IV. circumcisio domini et Theophania in praedicta civitate (Francofordiensi) ab eodem venerabiliter colebatur. Addit M. ubi Ezelinus Longobardus quadri enni custodia sovitur posteaque jussu < - > assidua Bolislai ducis supplicatione etc.

In Ms. Gestis Francorum et Saxonum ubi multa ex Ditmaro exhibentur, et saepe plenius quam editus habetur, haec verba reperio:

Ad ann. 1014 Hujus rei autores tres Germani extiterunt, Hugo, Hezil, et Ezelinus, qui capti sunt et in custodia detenti, e quibus unus in his partibus evasit, secundus ad Fulda ductus est, tertius autem in Castello Guukinstein diu servatus ((puto esse Gibikenstein, non Witgenstein, ut ex Ditmaro videri poterat))[.]

Hugonem Hezil et Ezelinem Germanos apud Ditmarum lib. 7. p. 85 Tessaurus p. 744. interpretatur: Teutonicos. Cum fuerint Itali fratres, ut apparet ex Ditmari supplementis a me adjectis[.]

Arnulphus (Archiep. Mediol.) belli (cum Arduino jam in monasterium se abdente) reliquias persecutus [. . .] Hugonem et Berengarium qui agrum latrociniis infestum reddiderant praelio fregit, atque eorum bonis Henrici permissu Mediolanensi Ecclesiae adjudicatis Archiepiscopum earum Comitem pronuntiavit, inde Cremonenses, ut qui eos auxiliis juvissent, aggressus urbem eorum obsedit, ac tribus portis occupatis [. . .] fideles se fore Mediolanensibus obligavit[.] Sigon. Regn. Ital. lib. 8. ann. 1015.

Hic Hugo forte is qui coronationem Romanam teste Ditmaro anno praecednete cum fratribus turbavit[.]

Quid si ab Hugone hoc Azo habuit quod se marchionem Mediolani tulit. forte patruo. Quid si Hugo et Berengarius Rege Berengario II. per fil. Ada< - - > march. < - >[.]

Concessio facta Nepesinae Ecclesiae (inter Romam et Viterbin. Episcopatum;) a liberis Alberici Marchionis et Marotiae 945. Mari< - > summi pontificis et universalis secundi papae Anno tertio . . . nos Albericus domini gratia humilis princeps atque omnium Romanorum senator atque <Selgius  - > Episdopus s. Nepesinae Ecclesiae nec non et Constantino illustrio viro atque Berthae nobilissimae puellae < - > et germanis fratribus Marochae quondam Romanorum senatricis filiis. Ughell. T. 1. p. 1099. Subscribunt: Albericus princeps atque omnium Romanorum senator. Marocia nobilissima foemina donatrice. Bertha nobilissima puella. Sergius dei gr. Episcopus s. Nepesmae Ecclae Constantinus in dei nomine nobilis vir. Johannes nobilis vir, et post aliquot clericos testes subscribit denique Benedictus in dei nomine Consul et dux.

Bonav. Angelus Historia Parmae lib. I. circa 966. Otto (magnus Imp.) Adelberto Atestino genero suo, praeter Abbatiam castrum Casale minus, pontem, tremulum, Solieram, Campum Gajanum, et Rubiera juris Lombardi jam ante concessa, Bussaeum, Nosetum et Corticellam donavit[.]

Idem ad ann. 967. cum anno praetenso Hugo et Alberus Atestini ambo Tusciae principes sine fillis extinct fuissent et Nironis praedium < - > vacans ad imperium rediisset, Ottonem Bernardo ((vel potius Gerardo ut superioribus annis semper nominatur. Ita anno et Vorburgius ad hunc annum)) regulo Parmensi illud cum omnibus Caediculis sppidulis, jurisdictionibus, vicis et fundis ad hoc pertinentibus, et arcem atque oppidulum Valleseneram, cum omnibus appendicibus suis quemadmodum Hugo Tusciae princeps possederat, donasse[.]

Judicatum (in Mantua) Bertae relictae Marchionis Alberici, in dipl. Ottonis < - > 972. apud Agnell. Annal. Mant. p. 346.

Ganes c'estoit quelque insigne traistre qui du depuis est passé en proverbe; Pathelin: vous estes plus traistre que ganes[.] Je ne s%;cay si ce mot vient d'un vertain Ganelon. J'estime que delà vient engana [. . .] en Languedoc, ou de l'italien ingannare. [. . .] Enguenner signifie aussi tromper[.] Haec Borel tresor des antiquités Gauloises.

(+ Gaino de Magonza: vid. Hist. Est. puto in veteribus Romaniscis. +)

Ganelon au langage des anciennes fables est un traitre fameux qui trompa souvent les Fran%;cois. Le nom est tiré d'uganner qui en ancien language signifie tromper quelques uns ont cr%:u que Wenito Archeveque de Sens avoit conné lieu a cette fable, car il introduisit Louis leGemaux dans la ville, et ce Roy luy des juges. Cependant il mourut dans son Archevesché. Baron. 859. S. Marthe Gallia Christiana T. 1. p. 620. 621. Haec Mureri. Addidit M. le Clerc: ce fut un traistre qui fut causé de la perte de la faurense < - > de Roncevaux où Regnaud neveu de Charlesmagne fut tué.

Utile erit Turpinum et similes autores inspicere semifabulosos[.] Nam < - > puto fuisse petitum in antiquis Msis utilis reperi Gaino di Magonua. Proverb. < - > ab antiqua < - >[.]

Carolus calvus in concilio ad Saponarias 859. (ubi aderant fratres Lotharii imp. filii Lotharius et Carolus Reges multum queritur de proditione Wenilone Archieipscopi Senonensis qui Ludovico Germanico adhaerebat (du traitre Gamelon Labbé Abregé à cette année)[.] Wenilo tamen eodem anno gratiam regis recuperat. vid. Tom. 8. Concil. et Annales Bertinianos (+ Gaino di Mogonzia, nescio cur vulgo proditor habetur, et illud Mog. ab antiquo[).]

Machammed in surata 15. v. 7. [. . .] dicunt tu ad quem missus est liber (coranus) [. . .] profecto tu es insanus vel potius (est enim haec vis vocis a cujus radice vox < - > daemonem notat, unde ingannare et Norvagorum Gan suas habent origines.) a diabolo obsessus. Hinkelmann. praef. Alcoran. Ego dubito circa vocem Ingannare. Est enim fraudis antiqua illa vox hinc Gainus velebris proditi: Gaino di Mogunza, a quo ortum proverbum Miguntia ab aut quo nequam. Gan Norwagis forte quod Fan Gothis, id est dominus spiritus, quod nunc pro daemone Ou gagner. An <ingegnea>[.]

VVido Dei gratia Rex . . . quia nos Albertus dilectus nepos noster et marchio deprecatus est . . . ut zenobio S. Felusanae Ecclesiae Episcopo, dilectoque fideli nostro curtem, quae vocatur Sala sub castro Fesulae, et constat in Comitatu Fesulano et Florentino . . . jure haereditario . . . concederemus . . . signum domini < - > Vvidonis gloriosi Regis [. . .] data 7 Cal. Jun. Anno incarnationis domini 890. ind. 8. anno domino Vvidone Rege in Italia regnante primo Actum in Taurinensi comitatu in dei nomine feliciter Amen. Videndus. (puto esse Marchionem Adalbertum qui postea duxit Bertham filiam Lotharii +)[.]

Apud Falletum (in meis excerptis) Berengarius Sigifridum Ubertum et Amizium in possessione Luccae [. . .] Parmae [. . .] Atestis p. firmavit 916. eadem [. . .] liberalitate usus erga Albericum Amizii et Albertum Uberti filios.

Pigna ad 898 vult Marinum Estensi filios hauisse Sigifridum (qui postea dominus Luccae et Parmae fuerit) Ubertum, Ugonem et Amizonem. Ubertum Este tenuisse. Berengarium Ludovico victo Uertum et Amozonem in Este et aliis locis Venetae provinciae restituisse, eundemque gratituduinem erga filios eorum Albertum et Almericum extendisse, imo Giselam filiam viduam Alberti <Eporediae> Marchionis huic alberto uxorem dedises, quam in rem citat Annal. Est. ad haec omnia probanda (sed Luitprand lib. 2. c. 10 tantum novit conjugium cum Marchione Eporediae Alberto) Licet a (inquit Pigna) Bernardinus Corius aliam huic Amizioni quem et Obizonem vocat originem assignet, provalet cum utoribus Luitprandi et Witichindi, utlra testimonium scriptur< - > ipius Archivi Estensis. Porro apud Falletum Hugo Rex italiae 6. id. Martii privileg. Ferrariae dat, quo Almericum filium Amizzonis et uxorem ejus Atopergam in t< - >tionem recipit. Etiam Pigna post 928 citat privilegium Ottonis datum Almerico domino Ferrariae, quem quidam vocent Marchionem. Citat Prisciani lib. 7 qui Almericum dicit a Ferrariensibus in dominium receptum. Ego diploma Almerici Vangadiciense exscripsi[.]

Ajunt Pipinum Regem Italiae Comitem Genuae fecisse Ademarum sanguine junctum ejusque familiam centum et amplius annis praefuisse[.] Histoire de Genes, pag. 5. ed. Paris 1696. 12.

De Adelberto quodam Marchione 929 Agnell. Hist. Mant. lib. 7. c. 6. ubi confundit eum cum patre Thedaldi non vivebat ad huc Sigefridus ejus pater tunc, ut ipse fatebatur. Et Atto est vel Adalberus initio solum Comes suppositum diploma 929. quia in eo regnatne in Italia Hier. I. rege R< - >. Is nunquam in Italia regnavit, nec talis ei titulus. Etiam Possevinus pro erroneo habet quod regnavit in Italia. Ipsum diploma est apud Angellum p. 340[.]

Estenses ex Longobardis. Ita Lampad. de Reg. Rom. Germ. cap. 8. 19. contra Conringius in not. ad Lampad. p. 185. rem habet pro incerta et melius ferisse Lampadum si non affimasset. (+ nesciebat Conring. dari diplomata, in quibus autores stirpis Brunsv. dicebant, se ex lega sua genere vivere Longobardorum[.]

Aventinus Bonifacius filios habuit Albertum et Lambertum favebant Carolo M. contra Ludovicum Balbum et Joh. Papam. Lambertus genuit Guidonem Quido < - > principatui Italiae cum eo bellum Berengano. Victus ab Arnulpho a quo Bergomum Mediolanum <ac> Eporediam accepit. Hujus filius Lambertus Italiae regnum occupat, Hujus frater Albertus non contentus Eporedia invadit Bononiam et Ravennam morbio Arnulpho ejus socium Theodora quae Johannem papam fecit. Haec Lazius lib. 12. p. 667. 668[.]

Examen deductionis ab Accisiis in meis Epistolis ad Damaidenum inprimis 1 ea deductio ignota Sardo et iis qui ante Faletum[.]

In Orlando furioso Ludovici Ariosti canto 3 Melissa vates Pogadamenti nobilissimae virgini posteros suos Rogerio matrimonio orituros repraesentat, eaque occasione Estenium laudes decantat introducit Fulgonem Hugonis March. Thusciae fratrem, quem vult Saxoniae ducem factum Italicis ditionibus Hugoni fratri relictus. Et tunc Hugonem haerede Saxoniae ducta innuit familiam illam < - >isse unde quendam inducit secundum Azonem cujus filius Bertholdus Henr. II. (+ vulgo III +) sit fugatum in Parmensibus Campis alter Alber< - > (+ error est Mathildem gloriosam < - > consultiores postea posteriores viderunt Azonem quendam aín Germaniam venisse < - - > in Saxonia regnat[.]

Suspicio est Estenses et Mathildem et alios ab illis celebribus XII ducibus Longobardis qui post Reges vid. Henn. Tom. 3. fol. 175 seqq.

Origines Estenses concernentia in Hn. Hakemanns Briefen so geleget ad indivulsa adhuc excerpenda[.]

Inter testes in conventio seu synodo Cremoniensi 1016 citantur Greforius et Azzo Romani nobiles vid. an tempora conveniant quibus Azo captivus in Germania[.]

Vid. was H. Sitonis communiciret lieget bey scriptores[.]

In nomine [. . .] Christi Dei aeterni incarnationis ejus millesimo nonagesimo nono 6 Kal. ind. 7. Manifestus sum ego Rodulphus filius Br. (an 6.) Uchi (+ Ughi) et genitrix mea Julita filia Guillelmi March. Cosentiae . . . Ita ego Julita ac Rudolpho filio et mundualdo [. . .] consentiente offerimus Deo et Ecclesiae S. Cerbonis, quae aedificata in loco Massae medietatem de Castello scil. Trecase et currem suam et de ipso monte in quo Castellum constructum est etc. Ughell. in Populonii et Massae Episcopis Tom. 3. fol. 785. ubi vocat Marchionem Casentinum. Ego puto fuisse ex Malespinis[.]

Circa 756. [. . .] Abbo Gallus patritius Romanus citra et ultra Alpes potentissimus primus Secusiae Marchio [. . .] Abbatiam Novalicensem restituit. Ughell. in Ep. Taurin. T. 4. p[. 1427.] Habet p. 1427 privilegium Caro[li] quod est suspectum incipit: Ego Carolus M. divina illustrante Clementia honore [Regni] et Romanorum patritius praedignus . . . propter petitionem Donni consanguinei no[stri] Frodini Novalicensis Abbatis et Hugonis filii nostri ei coenobii monachi . . . per praecepta ipsius Abbonis patritii et patris nostri Pipini pertinere videntur cor[roborr]amus. [. . .] Signum [. . .] Caroli Magni gloriosissimi regis . . . Benedictus VIII papa Abbatiae eidem dedit privilegi 1014 . . . quatenus (inquit) ad ipsum Monasterium quod p[rius] ad DEi honorem ac s. Patri Apostolum ppis tempore regis Theoderici ab Abbone patritio fui[t] prope Alpes in loco Novalesio nuncupato aedificatum, et postmodum imminente Saracenorum persecutione studio Adalberti deo devotis Marchionis (eporediae) translatum est collecta congregatione fractum regularium ad opidum quod Bremetum dicitur . . . mense febr. indict. 12 anno propitio pontificatus domini Benedicti summi pontificis et universalis Octavi papae in sacratissima sede B. [. . .] Apostoli secundo. Imperante d. Henrico a deo coronto magno imperatore Anno primo . . . Memoratur et < - > eo: quae Oddo Marchio pro remedio animae suae matris eidem monasterio cum [. . .] conjuge sua . . . concessit . . . Cavallarium etiam . . . sicut ab Arduino Marchione pro remedio [animae] suae matris eidem coenobio largitum est[.]

Brevis principum Beneventanorum Historia in Chronico monasterii S. Sophiae ab Ughello edito T. 8. append. p. 567.

Gaino di diogonza. Inganno. An ab ingenio. An a gagner. Hinkelman putat Norwag. Gan. daemonem huc referri. vid. praef. Corani[.]

Principes Marsi regibus a Gallis versus Alphani. vid. Ughellus in Teatin. Episc. T. 6. p. 851[.]

Maltraversus Comes (Bernardi Epi. Batav. Patav.) comes Leveii Castri novi. terri et Cataonis, a quo Maltraversorum familia dicta. Ughell. Patav. Ep. T. 5. p. 412[.] Prorsus ut Malespina ab uno sic dicti. ann 1124[.]

Anno [. . .] 590 Walfarim Tarusii ducem ab Authari Longob. rege ad legem Francorum [. . .] Childebertum defecisse proditum est Ughell. T. 5. p. 10. Carolus M. [. . .] Dalmatiam supra imare appellavit, quod nomen in sacro Codice Fisci Apostolici adhuc retinet, an < - - > Tarvisina < - > obest.

De coronatione Conradi III. contra Lotharium Landulphus a S. Paulo autoptes recenset inter appositos Conrado Anselmum Marchionem del Bussco. Ughell. T. 4 (Mediol.) p. 191[.]

Mortes Marchionum [. . .] Thusciae in Chron. Pisan. apud Ughell. T. 3. pag. 859.

Friderici II. imp. diploma apud montem silicem datum Ecclae Cenetensi 1184. Ughell. in Ep. Cenetens. Tom. 5. p. 208. Comitatus monte Silicanus in Conradi salici dipl. 1027. p. 674. < - > p. 696[.]

Rudolphus . . . (Rex, Burgundiae scil. Italiae sed titulus ejus vacat) <voluit> . . . Hermengardam inclytam Comitissam nec non Bonifacium strenuissimum Marchionem nostrum Regiae p[otesta]tis consiliarios humili prece nostram adiisse clementiam (quo Hercardo Parmensi Episcopo Papiae)[.]

De Pandoliso et Landenolpho Longobardae gentis principibus add. Ughell. in Beneventanis AEp. T. 8. p. 77. et alibi. De his et Scipio Amiratus in vitis Longobardorum ppum. < --> p. 102[.]

Guilielmus Marchi pallaviscinis derthonae potestas 1347. Ughell. T. 4. Ep. Derton. p. 873. Nos Johannes ex Martnonibus de ceva dei gratia Ep. Derthonensis 1386. Ughell. T. 4. in Ep. Derth. p. 876.

Comes Malregolatus ex Comitum S. Bonifacii genere 1147. Ughell. Epsic. Veron. T. 5. p. 720[.]

1215. Chron. Pisan. Ms. (Ughell. T. 3. p. 889) Guilielmus Marchio et judex Calaritanus fuit[.] Puto ex Malaspinis[.]

Leznerus in chron duc. notat errorem eorum qui Cunizam Cunzen, et Azonem foeminam intelligi volunt[.] Elsinam ait esse ubi nunc jacent vicus Guzwa et Guastalla 1300 mansus esse 433 hufen landes[.]

Otto de S. Blasio Chron. cap. 11. congressi Wernherum Italicum Marchionem prestantissimum cum multis aliis occiderunt, de cujus nomine dicitur adhuc Werneri Marchia[.]

Historia de Spina Lamberti debet esse antiquior Lamberto Rege Italiae. Nam Spilimbertum inde habet nomen. Autor apud Ughellum Ep. <Martin.>, qui versibus impositis Hadriani primi papae gesta scripsit, volens eum cum in Galliam ad Carolum M. tenderet obiisse Spilimberti prope Mutinam[.] Locum vocat Spinam Lamberti in verba: Ad Carolum Regem posthaec cum pergere vellet Lamberti campo vitam finiviet in amplo, qui propter casus Lamberti Spina vocatur[.] Posset tamen dicere autorem loqui per anticipationem, et esse posteriorem[.]

Bernardus Comes Gardae in diplomate Ludovici II. imp. dato Abbati bobensi apud Ughell. in ep. Bobiens. T. 4. p. 1338.

Lambertus div. fav. Clem. imp. Aug. dilectissimus Marchio noster atque fidelissimus Comes Anscharius addit clementiam posteam, quatenus venerabili Abbati Agilulfo bobiensis Coenobii . . . praeceptum . . . innovare < - > rerum 896. Ughell. in Ep[iscopis] Bob[iensibus] T. 4. p. 1343.

Leo dux Gaietanorum et Rainerius ejus filius dipl. ann. 1064. Ughell. T. 5. in Append. p. 1506[.]

Teduccius dux Reatinus regnante domino nostro Desiderio et Aldechio (forte Adelchise) filio ejus piissimis regibus circa 773. Ughell. T. 5. p. 1526[.]

Contelorius dubitat an noster Azo Maritus Conigundis fuerit Italus, adeoque an pertinent ad Estenses, quia Urspergensis filium ejus Welfum faciat Svevum, ut et Trithemius[.] Albertus Aquensis Hist. Hierosolymitana < - > de regno Burgnuriae[.]

Bruning. Episcopus Astensis commutationem quandam fecit bonorum Abbatiae S. Dalmatii facto cum Adalberto filio Uberti comite Astensi [. . .] 938. Ughell. in Ep. Astens. T. 4. p. 491. Ibid. p. 493. Ubertus Comes Astensis et Berta ejus uxor [. . .] Anno 14 Hugonis et 9 Lotharii regum[.]

In Annalibus Saonensibus de erectione Nantnensis Episcopatus legitur Nantum in temporalibus Marchionibus de Carrectis in spiritualibus Episcopo Saonensi subjectum fuisse sed 1239. Greg. IX. papa Episcopatum fecit, quod multa Apostolica sede spassi essent. Est Episcopatus sub Metropoli Jamensi. Ughell. Ital. sac. in Epo. Nant. T. 4. p. 1400[.]

Otto M. comfirmat Bruningo Episcopo Astensi donationem civitatis Sedulae quam fecerat Luitprandus. Antherus Cancellarius ad vicem Vidonis Episcopi et ArchiCancellarii regognovi [. . .] dat. 8 Kal. Oct. 962. ind. 6. anno imp. [. . .] primo Actum papiae civitate[.] Obertus sacri Palatii comes, Vuido Mutinensis Episcopus etc. Ughell. Ep. Ast. T. 4. p. 495.

Ludovicus tertius Dei gratia rex . . . vir venerabilis Deilbertus secundus sanctae Comensis Ecclesiae praesul et noster Archicancellarius per Sigfridum Comitem Palatii nostri . . . innotuit (+ notiam fecit) nobis (refert privilegia impp. quae confirmat) Ughell. Ep. Comens. T. 5. p. 259[.]

Ludovicus imp. Augustus (rex Ital.) concedens quidam Bergomensi Ecclae 901. no[min]at Sigifredum sac. pal. Com. nec non et Adellem, Comitem Ughell. in Epi. Bergo. T. 4. p. 602[.] Eandem et Berengarius sacri pal. Com. nominat 903. p. 604. ibi.

Lotharii capitulatione 824. apud Baluz T. 2. Capit. 5. Volumus etiam ut omnis senatus et populus Romanus interrogetur quali vult [. . .] vivere lege, [. . .] ut sub ea vivat. Et ejusdem constitutio dicto T. 2. c. 14. ut mulieres Romanae quae viros habuerunt Longobardos eis defunctis a legibus virorum sint solutae et ad suam [. . .] legem revertantur (vid. Mathildis vid. Azo vivens lege Longob.)

Berengarius dici. fav. clem. imp. Augustus . . . noverit . . . Canonicos Abbatiae B. Johannis Baptistae Moditiae . . . nostrani adisse clementiam . . . interventu Widonis Reverendi. Episcopi et Olderici inclyti Marchionis, sacri palatii nostri gloriosi Comitis tres cortes de eadem Abbatia concessimus . . . Canonicis etc. anno 920. Bedegarii regni 24. imperii. 5. ind. 8. in Curte olonna[.] Ughell. in AEp. Med. T. 4. p. 87.

Goerardus Dux circa Regium in dipl. Caroli M. dato Ecclae Regiensi apud Ughell. in Append. T. 5. p. 1565. (+ quid si Everhardus +)[.]

Sigefredus Comes palatii Ludovici regis 900. in dipl. dato Regiensi Ecclae in Append. Tom. 5. Ughell. p. 1579[.]

Hozier in scheda transmissa pro originibus Brunsvicensibus et Estensibus varia, et inter alia Gesta Ludovici VII Francorum Regis in Tomo IV Du Chesne. Rubeum les preuves de l'Histoire de Luxembourg de Duchesne[.]

Conjectura non male Comitis del Pozzo Bertarii (fratris Com. Bonifacii Comitis Lucae) filium fuisse Sigefridum et hujus et praeter Aponem filium Bertarium et Guibertum a quo Baralfini et Gibertini in Parma[.]

Rovereto Castello (bou<nade>) sotte il domino de' Marchesi del Bosco fu fatto città, e chiamata Alessandria. 1168.

1172. Alberto filignolo di Guido Marchese di Gavio si< - >stro verso gli Alessandrini multo generoso, si attento a questi fatta donazione di < - > se gabelle del passaggio, e gli Alessandrini con juramento s'obligavono di ajutare sudetto Marchese insieme con Gro< - > verno et Manfredino suoi figliuoli per conservare le terre di Gavio, Montaldo, Amelio, Tussarnovo e Pasurana[.]

23 Novemb. 1180. accordo tra gli Alessandrini e Anselmo, delfino e Arazzino marchesi della tera del Bosco, figliouli del Marchese Vermo (ancor vivente) gui< - >amo fedeltà alle Marchesi, chi davanno il < - > Alessandria in feudo a gli Alessandrini, p. Imperator in diplomate suo 1184 post <pacem> vocat adhuc non Alessandriam seu Caesaream (1184. ind. 2. prid. Mart. Actum in pal. Norimb.) et vult eos amicos esse fidelium Caesaris in vicinia, ubi inter alia < - >antur Marchiones de Vastis, Marchiones de Bosco, Marchiones de Occimiano.

Fridericus. . . . R. Imp. Aug. . . . interventu . . . dilectis Capellani nostri Godefredi Viterbiensis Ep. Pisanae Ecclae (sanctae Mariae Majoris Pisanae Eccllae) . . . tradimus dominium sylvae . . . etc. Testes < - > sunt Otto Bambergensis Electus, Wilhelmus Marchio Montisferrati, Henricus Werzia Marchio de < - >asto, Morvell Malaspina Marchio Gerardus Marchio de pa< - >o, Wilhelmus Marchio de Palot p. Ego Getefridus imperialis Aulae Cancellarius vice Philippi Col. AEpi et Italiae Aulae cancellarius < - > Acta sunt haec anno dom. incarn. 1178. ind. II. in palat. AEpiscopali in Pisa 3 Kal. feb. Idem in alio diplomate Ej. Imperatoris dato apud <papam> edodem anno. Ubi testes: Wilh. March. Montisferrati, Henricus Wertio, Marchio Vvasto, Muntuellus (lego Marvelluls), Marchio Malaspina, Wilhelmus Marchio de Paloth. Ughell. Pis. T. 3. p. 482. 848[.]

Historie Fiorentine di Scipione Ammirato [. . .] con l'aggiunte di Scip. il Giovane [. . .] Firenze [. . .] 1647. fol. lib. I. ad ann. 896. aggianta si disse ancora la marca di Toscana, come bene apparisce nella concessione fatta il primo di settembre dell' anno 896. a Alboino Vescovo di Volterra, e alla Canonica di S. Ottaviano della libera giuridizione di Berignone, Casoli, Montero, Sasso e Marciana dello stesso Marchese, il quale si chiama Adalberto d' Alberto Lombardo e signor della Marca di Toscana (d)[.]

Wido gratia Dei Rex . . . Albertus dilectus [. . .] noster et Marchio deprecatus est celsitudinem nostram ut Cenobio S. Fesulanae Ecclae Epo dilectoque fideli nostro curtem quae vocatur Sala sub castro Fesulae . . . concederemus . . . Helbucus Cancellarius jubente Dn. Widone rege recognovi . . . 890. ind. 8. anno dom. Widone rege in Italia regnante primo[.] Actum in Taurinensi comitatu[.] Ughell. T. 3. Ital. sac. p. 274. in Episc. Fesulanis[.]

1135. Tertio Kal. Jun. Pisis est celebratum generale Concilium per papam Innocentiu et alios praelatos saeculi[.] In quo concilio Ingilbertus de Marchia Tusciae investitus est, qui postea defensus est a Pisanis et a Lucanis ubique offensus et apud Ficechium ab ipsis Lucanis anno subsequeniti devictus in campo et Pisam fugiens lacrymasque plures effundens a Pisanis vindicatus est (+ an Lotharius imp. ibi fuit? Chron. Pisan. Ms. Ital. sacr. T. 3. colum. 865[.]

Ughellus Appendice Tom. 2. edidit versus Alphani Archiepiscopi Salerutani non contemnendos fuit contemporaneus Gregorii VII. Petrique versus sunt in laudes sanctorum. Est tamen et ibi p. 1127 Epitafium Athonis Episcopi Theatini ubi: praesulis Athonis tumulasti membra Casini Marsia cui tribuit juxta (puto jura) priora tuis. Istius unde domo manavit origo parentum Regibus a Gallis linea ducta docet. Principibus Marsis situs est de stirpe quiritum, mane imo sedis Thetis honore fuit p.

Wippo in vita Conradi Salici

Anno incarnationis Christi MXXVI. . . . Rex (Chunradus) ingressus Italiam per Veronam inter Mediolanum et Papiam, Vercellas venit, ibique sanctum Pascha celebravit . . . Rex vero jam totam Italiam planam suae ditioni subjugavit, [. . .] ipsos Papienses in gratiam recipere noluit, quia palatium quod destruxerant in loco ubi prius fuerat reaedificere adhuc renuebant, sed defensores eorum Adalbertum Marchionem et Wilhelmum et caeteros principes in iisdem terminis mirabiliter opprimere coepit. Castrum eorum nomine Urbam desolavit et plura alia castella et munitiones firmissimas dissipavit[.]

Beneventum a Gregorio VII. per Landulfum ppem regebatur ut legitur in regesto ejus pontificis, <verum  - ibus> illis extinctis, regi coepit a Rom. pontifice per recotres. Ughell. in AEp. Benev. Tom. 8. p. 8. Ducem Benev. <con - > scripsit <scipio> Amiratus, et Camillus Peregrinus in Historia principum Longobardorum et de finibus et de scriptione antiqui ducatus Beneventi ita Ughell. d. l.

Firmamus non vir gloriosissimus Romnaldus summus dux Gentis Longobardoum per Rogum Ursi duddi et referendarii nostri nobis Johanni et sorori Tuetundilae. etc. Item concessimus nos dominus vir gloriosissimus Romnaldus summus dux gentis Longobardorum per rogum Tudelachis Gastaldi nostri p. Chron. s. Sophiae monasterii in urbe Benevent. apud Ughell. T. 8. p. 625[.] Sic concessimus vir gloriosissimus Luiprandus summus dux gentis Longobardorum per Rogum Ausonis tloasi nostri p. 630. Summi duces < - - - > filii patres p.

In nomine domini Nostri Jesu Christi ejusque sanctissimo genetricis, temporibus domini viri gloriosissimo Arichis summi ducis gentis Longobardorum, anno 24to gloriosissimi ducatus, qui mense Martio indict. 4ta formatus. Nos dominus vir beatissimus hujus sanctissimae sedis Beneventanae Alfanus Reverendissimus Episcopus ob solutionem Ecclae S. Martini tibi Trasemundo Schuldachis qualiter tu nominate Trasemunde ipsam saepius dictam Ecclesiam a novo fundamine usque ad culmen perducere visus es p. Ex Chronica S. Sophiae Ughell. in AEp. Benev. p. 20. T. 8. Incidere putat in annum 615[.]

Joh. Draconi Chron. Episc.neap. <ed. a Conicciolo.> Sergius dux et Marinus dux - Sergius dux - Gregorius dux Neap. (pater s. Athanasii Ep. Neap.) Gregorius dux Johannes dux 915. Johannes magister mil. Neap. civ. et <Cumipamae> dux 1014. Sergius dux 1025. Ejus fil. Johannes dux 1033. Sergius < - > fil. Johannis 1070. Johannes fil. Sergii 1097. Sergiusultimus dux 1137. Nempe Rogerio duc. Apuliae conceditur eodem anno per Anaclelum II. Antipapam regia < - > cum < - > principatu et ducatu Neapolitano creduntur omnes hi duces fuisse ex familia Achanasii. Ughell. AEp. Neap. T. 6. 113.

Marius Vipera in Chronologia Episcoporum Beneventanorum (apud Ughell. in AEp. Surrentinis Tom. 6. p. 749) Anno 643 Arechus dux qui ducatum Beneventanum quinquaginta tenuerat annis obdormiuit in domino, et Ayonus ejus filius [. . .] successit et dux 3tius extitit, qui dum contra Slavos ex Dalmatia egressos Sipontum obsidentes fortiter agere conatur fuit extinctus anno 644 cum anno et mensibus 5 Beneventanorum ducatum rexisset, et Romnaldus post eum regnavit et dux IV fuit et Ayonis mortem vindicavit, Slavosque ex obsidione fugavit ducatumque in pace reduxit.

Appellationes Marcae Trevisanae ab antiquo apud Estenses. Renovavit Rodulphus I. Pigna ad 1285

Leandro Alberti nella descrittione d' Italia riferisce che gli figliuoli di Caino conte [di] Poitiers, i quali havevano aquistati molti pederi nel Territorio d'Este furono creati Marchesi di Scorfia [e] d'Este l'anno 881. da Carlo Crasso. Ristretto delle regione della Casa d'Este fol. 28. (+ < - > di maganz)[.]

Adalbertus Marchio filio b. m. Oberti, et nepus b. m. Adalberi qui fuit similiter Marchio 1011. in scrittura originale dell 1011. fatta à Santa Maria in monte dominio all' hora di Lucca.Tab. Episc. Luc. + H. 36. Ita Florentinus de Matilde lib. 3. p. 48. Sed idem paulo ante p. 37. citaverat idem sic: Tab. Ep. Luc. N. 36. Et suspicatur fuisse filium Adalberi divitis Tusciae Comitis ex Rotilde conjuge quam habuerit ante Bertam[.]

Marchio Albertus Abbatem Monasterii S. Benedicti ad Padum in Mantuano investit de quibusdam ferris et syvis in insula Pegognaya et Castignuolo 1129. Bened. Luchinus in Chron. de orig. et Gestis Mathildae c. 26. ubi vocat in imagine Marchionem Mantuae[.]

Vido divina ordinante providentia imperator Augustus . . . Decimo Kal. Xbr. Ind. 10. Anno dominicae incarnationis 892 regnante domino Widone in Italia anno [. . .] Adiens per Manfredum Comitem S. Palatii serenitatem Culminis nostri vir venerabilis Leodoindus S. Mutinensis Ecclesiae Episcopus etc ejus quarto, imperii primo[.] Ughell. in Ep. Mutinens. Tom. 2. p. 120.

Berengarius et Adelbertus divina fav. clem. Reges . . . qualiter pro dei amore anmiaeque nostrae remedio atque interventu ac petitione Odelberti Marchionis ac Manfredi Comitis dilectorum nostrorum fidelium hanc [. . .] praecepti autoritatem . . . Offerimus Ecclesiae B. Geminiani Mutinensis Episcopis etc. Decimo die Kal. Febr. anno dom. inc. 950. regni vero piissimi Berengarii et Adelberti regum primo[.] Ughell. in Mutinensibus Epis. Tom. 2 p. 129[.]

Ego Griumaldus sanctae Pisanae Ecclesiae < - > Epsicopus . . . contigit itaque Adalbertum illustissimum Marchionem per id tempus et passionem Berengarii magni atque praeclari regis - - habuisse, in quo residebat cum eo Odebertus Epus Civitatis Lucensis - et discurrents per totam Tusciam etc. praefatus Theodericus Episcopus (ultramontanus genere) quendam titulum S. Mariae vocabulo notatum ad praefata congregationis Epsicopi, Canonica orbis fratribus ibi degentibus ad sumtum tradidit. Actum Pisa. Hoc factum est anno domini nostri Berengarii et Adelberti filii ejus DEi gratia regum regni eorum auxiliante domino octavo 3 Non. decmb. ind. 11. Sed Tehodericus donationem fecerat ante circa 911. Ughell. Pisan. T. 3. p. 404[.]

Franciscus Bursatus Consil. 330. asserit in [. . .] familia Estensi fuisse 6. Azones. [. . .] lib. 3. citat Contel. p. 75.

S. Theobaldus Gallus Senonensis in Vicentia Eccl. presbyter ordinatus ob. 1050 vel 1051 20 Jun. corpus relatum in Ecclesiam S. Marci Vangadisiae ord. Camald. inter Liguriacum et Rodigrum positam in Adriensi dioecesi ubi posuit Petrus Abbas, a quo Theobaldus paulo ante Monachicum susceperat habitum. Ejus festus dies 1 Jul. ossa 1411. 23 Jun. in oedem Eccla et 1623 solenna pompa in decentiorem locum transita Andr. < - > in Martyrolog. Galli scribit hujus sancto sacrol. ipsum Met< - > translata fuisse, ubi ejus festum cum octavis more avito Rever< - > Vangadisiae visuntur. In Cathedrala Vicentina elogium ad S. viris imaginiem. Ejus vitam scripsit Petrus Abbas Vangadisiae qui ejus tempore vixit habet Surius Tom. 3. corpus Ecclesa Cathedr. Vicentian. conditum et ex ea < - > tradunt a Petro Vangadisiam translatum[.] Ughell. in ep. Vicent. Tom. 5. p. 1109[.]

- Julii del Pozzo contra Longobardos opponendae laudes principum Beneventorum, ut Arichis, Siconis, Radelchis apud Camill. pereginum et in Ughelli Italia sacra. v. p. 62. Tom. 8. AEp. Benev.