Immunitos quorundam a vectigalibus sic ut nobilium immediatorum Klock jur. vectig. concl. 31 < - >orem privilegiorum vide apud Limn. jus publ. l. 6. c. 3. n. 52 qui etiam Aquisgranenses cives aeque ac Brunsvicenses in toto imperio immunes esse asserit lib. 7. c. 2. n. 9 et c. 9. n. 10.

Angelus de Brunsvico Saxon. <aeq - > vulgo dicebatur Minister Engelinus in divinis scripturis et saeculari philosophia egregius in Gymnasio Erforders. docendo et legendo clarus e<ffuls>it. Scripsit super Canone <Missae> sermones, quaestiones diversas in scholis < - >abit mortuus Argentinae 1481. Haec Trithem.

De Thebaeis martyribus Brunsvicum translatis Cranzius Saxonicorum VII. 16 citat Grot. l. B. P. lib. 1. c. 4. §. 7. <not.>

Antores nullibi frequentiores quam apud Brunsvicenses. Antores scilicet nomine; nam ibi S. Autoris Ecclesia et reliquiae unde multi in baptismo nomen autoris accipiunt[.]

Franc. Algermann von Erbauung der Stadt Braunschweig mit bildnißen und wapen 4. 1605.

In Catalogo Langiano librorum dis< - >hendorum Lipsiea Maji 1702, Plutosoph. n. 127. 4^o.

In Catalogo librorum D. Christiani Langii vendendorum Lipsiae Maji 1702. in historico-filosof. 4^o. n. 127[.]

A Brunone Brunsvica civitas nomen habet, Engelhus. in chron; cui adde testimonium Henrici Roslae ab eodem Engelhusio < - >atum[.]

Nomen Brunonis qui fundator fuit urbis: < - >or de fundat. quarundam Ecclesiarum a Madero editus, < - > scribit: Bruno dux urbem Brunswick fundavit.

Zu Braunschweig im thum oder S. Blassi ein so genante klock von holz aus dem Pabstum, ward in der Charwoche gebracht, und genant die charfreytags glocke (+ credo quod Campanae sileant Christo sepulto +)[.]

Herzog Erichen zu Br. < - > bestandige gegenbericht wie der herzog Heinrich die gerechtigkeit an der stadt Br. b< - >. 4^o.

In Bibl. Bunting. n. 941[.]

Dansvic. sunt loca a Wic, quibus nullus sinus vicinus, ut Brunsvic, Ostervic, Westerwik[.]

Bucelinus in coenobiis p. 306. (parte altera suae Germaniae) agit de Wertginensibus dominis Helmstadii ibi exhibet diplomata[.]

De oratorio in Helmsted a Ludgero sancto Henschen. in vita ejus ad 26. Mart. Tom. 3 Mart. p. 637. dubitat de diplomate Carolino, quod Bucelinus refert, et an Lugderus fuerit Halberstadensis Episcopus.

Historica narratio de introductione universitatis Juliae[.] Helmst. 1579. 4^o. in Bibl. Buntingiana n. 739.

Helmstadt Ottoni duci 1332. mense 7bri. Proxima ante Exalt +. Gerardus Abbas Werdinensis Ottoni duci Br. In feudum confert Advocatium civitatis Helmst. <cum> urbi appertinentiis[.] Vol. Sax. 3 v. Helmstet[.]

De Bursfeldensi Reformatione Meibom in Chron. Berg. p. 423[.]

Ditmarus non vocat Luneburg sed Luinburg[.]

Grona bey Gottingen nicht Gronda an der Weser wie Meibom gewolt. Ehkl. p. 1. c. 10.

Gottingen olim Grona

Anno 1265 Julio Conradus Einbeccensis Eccl. praepos. et Ludovicus miles fratres de Rostorp per mutationem et venditionem aliquot mansorum instituunt, cum Henrico Abbate collegio Reinhus. Testes Theoder. prebanus de Lengede Albertus de Bodenhusen, Advocatus de Grona Ludolf de Plesse etc.

Anno 1266 Bruno et Theodericus cum matre sua Greta et Bruno, Herm. et henricus de Wetmershusen vendunt mansum in Wetmershusen monasterio in Reinhusen literas sibillo roboravit. Albertus nobiles de Bodenhusen existen in gotingen Advocatus. ALBERTI DE BODINHUSEN, in eo tum aliae in alio diplomate anni 1268 Hermannus nobilis de Grone filius Guncelini < - > Abbati in Reinhusen < - > quod sibi vindicabat a Ecclesia in <tennelarra> rem promovit Bernhardus < - > de Grone inter testes Henricus in veterem Grone, additur SIGILLUM HERMANNI ADVOCATI DE GRUNE[.]

Wtikindus Corb. lib. 1. nennet Grona, urbs cum praesidio, daraus erscheinet, daß die Gottingen < - - > gewesen aber von der kayserl. burg Grona genennet worden[.]

Meibom in Bardewic. ed. secund. Helmst. 1654. in notis p. 31. videtur Historiam Hamelensem veram putare[.]

Hanover a Principe Hanefi ridicule. vid. Albini Stambaum 4. so bey Tuberonis Pannonica gebunden[.]

De S. Anquil Domini zu Einbeck liegt bey der verwittebten herzogin Sachen[.]

Wernerus Rolevink de situ et moribus Westphalorum lib. 2. c. 6. ait Carolum M. anno 775 venisse in Brunsvic ad fluvium Anacrum (lego Onacrum id est Oker) ibique Austreluidos ( Ostreluidos scilicet seu Ostphalos) cum suo capitaneo in ditionem accepisset quod in Brunsvic factum < - > habent contemporanaei, sed Ovacri mentionem faciunt; unde credibile est non alium fuisse locum. Wernerus iste habet quaedam quae alibi non legas, videtu tamen autores habuisse sed non semper satis locupletes. Citat inter alios Henricum de Hervordia, qui non extat quod sciam.