Continator Reginonis et <Sig.> Gemblacensis p<actum> habent inter Henricum Aucupem et Carolum simplicem, quod dicitur: pactum Bonuense contra quod <tr>icatur Bondellus et negare audet[.]

Witikindus Eresburg et Werlaon in urbibus numerat< - > p. 8 et 10. Alb. Stad.. 971 Magdb. < - >burgum 810 Castellum 833 civitas Transalbin[.]

Contra Rixneri in Thurnierbuch autoritatem S< - > d<ensa> lib. 8 Annal. Holl. Goldastus in suo rationali. Limn. J. P. l. 6. c. 5. §. 13. Ditericus in Henrico Aucupe[.]

De Bamberga Adrianus Romanus in parvo theatro urbium a Bamberga inquit sita ad fluvium Regniz, primum vocata fuit Dabenberg, id est mons Babae, a Baba Ottonis Saxoniae ducis filia uxore Alberti comitis Bambergensis. Sed montem p< - >onis vocat Godefridus Viterbiensis in Pantheo: Bavaricus < - > vulgo Radiantia dicus Nerica jura fovens, < - > vaganda belio< - > Martis < - > obiis < - -  nomine> vulgato mons hic Bamberga vocatur. <La Crucis> ipse modum posuit sibi paro col< - > p. Andreas autor vitae S. Obonis a Gretsero editus in praef. vocat itidem montem pa< - >is id est Babonis vel Babonis, ut apparet conditoris Locus antiquior puto Ottone duce Saxoniae[.]

Cum Witichindus Corbejensis imperatorem vocat Henricum I. id pertinet ad summum rei <militaris> elogium. Pater patriae <rerum> dominus imperatorque ab exercitu appellatus lib. 1[.]

De libro Trojaminum [. . .] Georg. Rixneri Meibom < - > not. ad Leerbek[.]

De Lotharingia Germano Rege Henrico Aucipe recepta vid. Schurzfleisch. diss. de divisione imperii Carolini th. 65.seqq.

Poema classicum de victoria Henrici Aucipis edidit Morhov. de poesi Germanica p. 2. c. 7. p. 344 ubi

Kyrieleison pidi pom pom [. . .] lerm lerm lerm lerm sich keiner herm [. . .] drom drari drom Kyrielseion[.]

Haud dubie est recens[.]

Crusius curiose magis quam vere narravit vel finxit leges Henrici Aucupis de Torneamentis[.] Notat de torneamentis Witichindus Corb. itaque falsum, ut et notat Boecler in Hist. Henr. Aucu. p. 262. p. 263[.]

Duas Equestres statuas coenobio Manikirchensi dasse Henricum Aucupem post victos Hungaros tadit Brunnerus lib. 7. annal. Boj.

Aub. Miraeus cod. don. 1. 30. p. 123. dat diploma 932 ubi in nomine s. et ind. Trin. Henricus divina f. Clem. Rom. imperator[.] < - em> videtur error esse, nam in fine est: Regnante Henrico rege glorioso anno 13. actum Ag< - >gram palatio[.]

Popielum juniorem senioris filium Regem Polonorum narrant scriptores cum conjuge et liberis a muribus corrosum. Uxor erat illustri familia, reguli cujusdam Germanici filia, fmroma aetate ingenio nobilis, sed dotibus his adbusa cum marito, qui adolesentiam licenter et nequiter egerat, consilium init, ut patrui, qui in adminstranda Republica Regem adjuvabant, pessundarentur. Rex morbum lethalem simulat, patruis < - >is suos commendat, poculum tanquam ultimum monimentum propinat, quod venenato vino fraude uxoris impletum hausere patrui, et mox toxici vi corruere (+ Kadlubko vult rem ita institutam, ut videri possent patrui rem veneno tollere voluisse, et fossae quam paraverant incidisse +). Mulier divin< - > vindicata id factum exclamat qui Regi et filiis ejus semper mala fuissent moliti. Diis agit gratias, cadavera insepulta relinqui jubet sed Deus vindex fraudem et scelus pala<n> facit. Mures ex cadaveribus principum in denso gamine maximo terrore irrumpunt, Rex cum uxore in lacum vincinum confugit sed sequuntur mures. Reit in continentem, ignemque circa se excitari jubet, sed nec kgnis jussa dei detrectat cui omnia elementa obsequumtur; ita exe< - > cum suis periit nec membra nec ossa immanes morsus reliquere. Similiter Hatto Moguntinus Episcopus cum grassante fame pauperes plurios quos dicebat ad instar murum frumenta absumere, conclusos in horreis exussisset a muribus quamquam turrim in medio Rheni exstructam petiisset, devoratus scribitur Anno Christi 914. Rem narrat Munsterus lib. 3. Cosmographiae. Hoc etiam factum ferunt de Vulderolpho quodam Argentinensi Episcopo qui arcano dei judicio a muribus anno sui Episcopatus 17 post consecratum monasterium Selziense ad Rhenum situm corrosus est ut habet Conradus Lycosthenes de prodigiis pag. 364. Haec ex Erasmi Gliezneri Chronico Regum Poloniae edito Thoru< - > 1597.

Henrici Aucupis profunda consilia in Lotharingia Germaniae vindicanda < - > Gerbertus in Epla quae extat apud DuChesn. Tom. 2. p. 798. Conf. Chron. Ferdoandi ad 925. p. 595. 596[.]