Epistola scripta nommé Caroli imp. ad Leonem papam de processione spiritus S. extat in Codice 1370 Mssorum Reginae Christinae

ad Elogium Caroli M.

De Dortmund Crusius in opusc. Var. polit. Histor. Ej. Witikiindus[.]

Crusii Witikindus[.]

Autographon Carolinum per Dn. Theod. Henr. de Nehem Canon. Osnab. < - > ad Ep. Padeb. < - > delatum. Grubel de lingua Germ.

Laurishamensis chron. sec. XII[.]

De Ferio Helperico Barthius in adversar. lib. 46. [. . .] c. 2. Et Freherus in Ep. ad Goldastum p. 44 ed. Thulemarii testatur. Eginhardum fuisse editum a Goldasto, et adjungendum Ferrium Helpericum[.]

add Bessel. ad Eginhard.

Falluntur qui Saxoniam Carolo M. Episcopis donatam scribunt, quod nec Caroli Tabulae nec Epistola Leonis III. qui in Saxoniam venit, nec alia ostendunt. Frustra repugnat P. Joseph. Cantelius in Historia Metropolitianarum urbium part. 2. cap. 7.

Carolum M. Ingelheimii prope Moguntinam natum habet Theodericus de Niem. Imo jam ante eum Gotefrid. Viterb. In Thuringia conceptum habet Monumentum Fuldense quod integrum nactus sum[.]

Godefr. Viterb. part. 17.

Consurgit Carolus acer Natus in Ingelenheim[.] Videndum an Pipinus eo tempore quo conceptus Carolus videri esse potuerit in Germania monachus S. Galli [. . .] cap. 30. Carolum in Genitali solo Basilicam antiquis Romanorum operibus praestantiorem fabricare aggressum sed [. . .] genitate solum potest esse patria[.]

Egregium struxit palatium in Ingelheim. Poeta Saxo: Ingylenheim dictus locus est ubi condidit aulam

Aetas cui vidit nostra parem minime (+ hoc confirmat ibi natus +) et ipse Eginhardus cap. 17. inchoavit et palatia operis egregii unum haud longe a Moguntiaco juxta villam cui vocabulum est Ingilenheim, alterum Nordomagi[.]

Visio [. . .] Wettini apud Reginonem 799. [. . .] Extitit apud Goldastum [. . .] carmine reddidit Walafridus Strabus anno aetatis [. . .] 19 ab Heitone Ep[iscop]o Basil. [. . .] perscriptam. Eddit eam jam olim Jac. Faber Stapulensis in volumine trium virorum et trium spiritualium virginum (quod ab Henrico Stephano Roberti patre ed. Paris [. . .] 1513) [. . .] sub nomine Uguetini monachi [. . .] liber [. . .] est in paucorum manibus. Habuit Bessel[ius.] Videatur ad cap. 13 Egin[hardi.]

Malegaudus et Hatto comites in Bardunwic et Magdaburch. Schaten. p. 605[.]

De Witukindo et ducibus Angriae Fabricius p. 244.

Maderus ed. Adamum Bremensem 1670 4. Helmst. subjicit quot diplomata[ta] ex quibus primum e Conringio suppeditatum, quod et jam ipse habuerat, de fundatione Eccl[esi]ae Verdensis per Carolum M.. mihi ideo est suspectum, quia <premuntur> Anni Dominicae incarnationis et dicuntur recognovisse Moguntinus, Coloniensis et Trevirensis ArchiEp[iscop]i, ita forte sola subscriptio ista est falsa et ficta forte quod diploma esset multum repertum, ex < - - > jam suppleta.

Ego puto quod Leznerus et Meibom narrant de Irminsula ab Eresburgi Westphaliae ad Hildesiam translata esse fabulosum cui bono enim idolum ferraret imp. Ludovicus, cui translatio ascribitur et Irmensulae quae Hildesii in summo templo autem presbyterium ut ait Meibom servatur, haud dubie alia plane columna, nam tres versus Latini subjecti quos ipse exhibet Meibom. Irm. c. 9. sic fractus vestri vestro sunt gloria patria, ne damnent tenebrae quod facerit < - > vitae juncta fides operi sit lux super addit lucem, < - > significare videntur monumentum in < - - > qui < - > opera nescio quae fecerat gloriam erectam[.]

Baronius in dubium vocat Historiam de Eginhardo de Imma, Caroli M. filia. <Selingstadii  - > vetustissima est Eginhardi et Immae. Est ibi sepulcrum Eginhardi indubium ipse <in> Epistolis soror. < - >issima antea < - > Imma. Boeclerus Baronium hoc non recte refutat in vita Caroli M. (+ elegans Boecleri carmen de Eginharo et Imma +)[.]

Utrum Caroli M. potestas absoluta an cum proceribus communicata tractat Kulpis ad Monz. Vid. exerpta in obs. jur. publ.

Isenbardus filius Warini Carolo M. in periculosa venatione auxilio fuit. Videatur Vita Caroli M. Anonymi Sangallensis apud Canis. p. 404. Ejus uxorem volunt esse Irmentrud sororem Hildegardis Uxoris Caroli M. Ita Bucelinus, et alii, hanc Irmentrud volunt esse matrem XII. Guelforum, monachus vetus in Altenmunster, facit ducem Noricorum, et fuisse coenobii Altenmunster liberatissimum dotatorem[.]

De transactione inter Carolo M. et Nicessorum Otto Frising. Chron. Lib. 5. c. 31. 32. Alberti Stadens. Chron. F. 85.

Lossae comitatus in agro et dioecesi Leodensi . . . < - > autem Losae Comitum repetendam a Caroli M. temporibus et praesertim ab Ogerio Dano qui omnium primus Lossensium Comes fuit demonstratum est alibi[.] Pontanus Hist. Gelr. lib. 6. ad ann. 1205.

Alcuinus apud Lecointe 798, n. 17 < - >dit Carolo M. ne jugum decimarum Hunnis noviter conversis adhuc imponat[.]

Dum (S. Ludger,) ad comitatum (Regis scil. aulam) pergens per provinciales qui Hassi dicuntur (etiam Henschenius de Hassia intelligit quod ob situm locorum non probabile) iter ageret per orationes ejus homo mortuus revixit, qui scilicet propter furtum caballorum Widikindi Saxonum ducis (post conversionem) huic morti adjudicatus sit, ut in campo ad stipitem ligatus jactatis in eum sudibus acutis et lapidibus necaretur. [. . .] Ludgerus comperto quod Christianus fuerit mittens ad Widukindum impetrarit [. . .] ad humandum corpus: [. . .] Dum ad hoc ventum esset ut < -  > in fossam poneretur. [. . .] respirare coepit[. . . .] Stat adhuc in eo loco lapidea crux in monumentum miraculi et ex nomine viri campus Buddonfelt usque hodie nominatur.

Meinwerus Episc. Padeborn. quandam Capellam prope majorem Ecclesiam Paderbornensem, quondam per Geroldum consanguinem et signiferum Carol. M. per Graecos operarios constructam restaurasse refert. Gobelin. Cosmodr. Aet. 6. c. 52. f. 211.

De castro Widikindsburg ad ripam Visurgis Spangeb. ad 785; Et alia chronica vetera[.]

Petrus de Andlo Carolum magnum dicit natum non procul a Moguntina in villa Ingelheim Browerus 3 ant. Fuld. 12. affert < - > diploma Caroli Fuldensibus datum ubi circa [. . .] Unstrut regionem vocat terram conceptionis suae. De Carolo M. Eginhartus [. . .] mensibus [. . .] juxta patriam linguam nomina imposuit cum ante id tempus apud Francos partim Latinis partim barbaris nominibus apellarentur[.]

De Carolinis diplomatibus vide excerpta ex Schaten p. 505. seqq. Adde de Trutmanniano p. 539 de Werthinensi p. 601.

Invenit P. Overham egregium Carolinum diploma ineditum quod extat Corbiae, ubi cuidam Hiddi Saxoni conceditur terra quaedam intra Fuldaam et Werraam id diligenter descripsit.

Oihenart Notita utriusque Vasconiae p. 397. ex Mso Joh. Cordesii Canonici Lemovicensis celebris exhibet praefationem Gaufredi prioris Vosiensis, unde apparet ex Hispania paulo ante allatam[.] Vossius notat ex Thom. Jamesii Carolum papam historiam illam declarasse authenticam Carolum (+ videndum quis papa Carolum M. canonizaverat? +)

Fragmentum vetus Iperii <apud> Labbeum in Miscellaneis curios. secundae coronationis Pipini tempore Rex Hildericus Monachus hujus (Sithiensis) Ecclesiae obiit[.]

An regnum Francorum olim Elect< - >. Kulpis ad Monz. Vide excerpta ex eo in obs. jur. publ.

Caroli M. Icona quae in auro expressa imposita in thesauro Regio S. Dionysii asservatur, et Regibus Francorum loco sceptri cui imposita videtur in manus datur[.] Tristanus exhibet in libro inscripto traité du Lis unde Schminckio communicavit Cuperus[.]

Carolus M. patritiatu summum jus in Romam consecutus [. . .] Monachus Reichersp. ad 774. (Ego putem potius jus quoddam Administrandi quasi vice Imperatoris fere quale erat Theoderici Regis Gothorum). Spectat huc antiquissimum fragmentum quod ex Msa Anastasii Historia Ecclesiastica superest apud [. . .] Gratianum can. 22. dist. LXIII. Hinc Leo III. Hadriani [. . .] successor claves Petri et vexillum urbis misit Carolo. Certissime summi imperii judicia, ante Imperatoris honorem apud Monach. Egolism. p. 157. Addetur Leo III. apud Gratian. can. 23.

Baron. ad 809. vult Carolum M. Leoni III. decernendum reliquisse cui imperium daret. Sed directe adversatur Eginhardus qui consiliorum Caroli omnium conscius testamentum ab eo confectum Romam pertulit [. . .] c. 30. Et notat M. Ant. de dom. [. . .] Ludovicum patre mortuo sola eguisse Coronatione lib. 6. Cap. II. de R. E. ut constat ex annal. Franc. 816 collatis cum ann. 813. Schurtzfleisch de divisione imperii Carolini th. 17.

Volunt Buriburgi primum institutum Episcopatum a Carolo M. inde translatum Padebornum sed nihil de Buriburgo [. . .] Ferdinandus[.]

Miraeus Carolomannum Caroli M. fratrem [. . .] Regem Burgundiae vocat Annal. Belg. [. . .] 768[.]

Carolus Calvus initio potuit < - post permi>sit terras dari Ecclesiae ea conditione ut regi persolvere eosdem census quos et priores domini dos tamen Ecclesiae erat mansus cum immunitate et decimo fide<lium> quae nihil aliud habebat Ecclesia pauper dicebatur vide Capitulares Hincmari ad parochos in Conciliis Galliae tom. 3. p. 623. Thomasin. discipl. part. 3. lib. 3. c. 6. (+ Notentur haec ad ea quae creduntur de decimis <Saxonibus  -  impositis quod falsum> cum fuerit solenne +)[.]