De origine Francorum Schilterus in annotatione ad Joh. de Konigshoven p. 466 originem Francorum a Trojanis eodem fere modo ut Joh. de Konigshoven rem narrat Ludolphus de Bebenburg secuti videntur Vincentia Bellovacensis speculum Historiale et partim Poloni Chronicon. Sed et jam ante hos Sigebertus Genblacensis initio sui Chronici et Aimoinus omnibus prior in praef. ad Abbonem c. 10. ubi quodam referre narrat Francos Troja egressos regem Phrygem nomine elegisse et deinde partem in Macedonia consedisse, et sub Alexandro M. rex egregius gessisse caeteros sub Francione in Europam praefectos ad Istrum processisse, et in duos populos abisse, et sub Torgato Torgos, sub Francone Francos dictos Sifridus etiam lib. 1. Evang. c. 1. v. 174. in libro quodam se legisse scribit, Francos sub Alexandro bella gessisse et demum Macedonia excessisse. Sed de Trojana origine nil habet. Primus Fredegarus scholasticus Troja capta fuisse egressos, partem in Macedoniam venisse (+ credo fabla de Heleno in Epiro +) partem cum Friga Rege Asiam pervagantes in litore Danubii et maris Oceani consedisse. Denuo bifaria divisione mediam ex iis partem cum Francone Rege Europam pervagantes cum uxoribus et liberis Rheni ripam occupasse qui ad Danubium remanserant Turcam Regem elegisse < - > Turcos dictos. Gregorius tantum lib. 2. cap. 9. Tradere multos e Pannonia fuisse degressos deinde transmisso Rheno Thoringiam transmeasse et Reges crinitos super se creavisse. Lucanus lib. 1. v. 427. Arvernique < - > Latio se fingere fratres sanguine ab Iliaci populi. Ambitio scilicet exemplo Romanorum Trojanae originis. Ita tabula < - > Aenaeae nepotem Ascanii filium fuisse et Gulfridus Mornmettensis in antiquo Britone < - > invenit. Occasio Hieronymi citandi, quod in Chronico Eusebiano quod Hieronymus < - > Prosper continuavit, sub Gratiano Priamus quidam regnat in Francia quantum alius colligere possum. P< - > lib. 6. orig. Franc. et Casp. Bartha in Brit. lib. 1. v. 126. legit priarius. Paulus Warnefridus (+ credo in Episcopis Met.) Hoc tempor apud Galliass in Francorum regnum Andris Arnulfi filius qui de nomine Andrisae quondam Trojani creditur appellatus sub nomine majoris domus gerebat principatum[.] Et ut Epibiphio Rothadis fili< - > Regis:

Ast abavus Anchise potens qui ducit ab illo Trojano Archisa longo post tempore nomen Add. Thom. Aquinas a S. Josepho de orig. gent. Franc. p. 43. Chiflet vind. Hist. p.  429. 453. idem in Lampad. ad vindic. p. 5. Alexander M. apud initium in exercitu et Illyiros habuit, adeoque Pannonios, ergo si credimus et Francos. Sicabri Franci dicti, sed fabulosa urbs Sicambria in Pannonia[.] Prima Francorum mentio apud Trebellum Pollionem in Gallieno, ubi posthumum Celticis ac Francis < - - > Copiscus in Probo ad 280 < - > Franci < - > strati paludibus. Sigebertus ridicule a Valentiniano primum Francos appellasse[.]

Carolus Calvus Genealogiam consignaret, eam contemporaneis versibus < - > expressit. Primus edidit Th. Aquin. a S. Josepho < - > 1644 inde repetit Chifletius[.]

Diploma Lotharii Saxonis (vocat se 3ten) Argentinae 1129. Schilter ad Konigshov. Chron. p. 731[.]

M. Engelini de Brunschweig 1481. defuncti Epitaphium Argentorati in monasterio poenitentiarum S. Mariae Magdalenae relatum apud Schilterum in append. Chronicon Johannis de Konigshofen. p. 1121[.]

H. Zollman hat eine alte Chronik in fol. gedruckt in fol. 1476 das titel blat fehlet hebt sich also an: hienach volgt ein Cronica von allen kaysern und königen die seyder XPi gepurd geregiret und gerreychsonet (+ imperarunt +) welch Cronica gar kurzweylig nutzlich und lieplich zu hören ist. Incipit de origine Regnorum et Monarchiarum, inde de origine Romae. Videtur autor Argentorati egisse, magis tangit res Argentoratenses[.] Non meminit papissae, sed tamen nec id agit ut papas enumeraret[.]