Ex Th. Bartholini Thomae filii 2do antiquitatum Danicarum de causis contemtae mortis apud Danos Gentiles

Dii septentrionalium praecipui erant Odinus, Thorus et Freyus, sed hos fortes olim potentesque fuisse homines Snorro Sturlesonens dilucide exposuit . . . Svecis praecipue cultus Freyus rex olim ipsorum in annonae maxima penuria propitiatus, hic dictus et Fro, sed minime confundendus cum Frothane Daniae Rege, quod Rudbeckus in Atlantica perperam fecisse dicitur.

Idem in Norwegia et Islandia pro deo habitus. Islandis peculiare nomen erat Thorus e Norwegiaeo transvectum cujus simulacrum ingens malleum manu tenens, quanquam et Dani Throrum colure non sine libatione humani sanguinis, ut Sveci Freium.

Danorum primarius Deus erat Odins, qui res bellicas dirigere credebatur. Belli alias praeses erat et Freya, cum armis < - > expressa quae et nuptiis praeesse credita, nec non praeter Freyam Tyr, sed cum Thoro non confundandus, nam terius in Hebdomane a Tyro vocatur Tyrsdag vel Tysdag, quintus a Thoro Thorsdag. Odinus autem inter bellicos deos erat princeps. Is telo quod Geir vocatur, cujus et forma < - > incisa < - > exhibetur < - > se fecit, ut tanto majori specis veri Valhallam se obtentarum crederetur. Ad Valhallam enim nisi per caedem et sanguinem non patebut aditus, exclusi servi, item homines senecta et morbis oppressi[.]

Valhalla est aula caesorum Valr caes in proelio (+ an a cadeno ) unde et Walstat locus caesorum, et Walfort peregrinatio ad loca defunctorum. Valhalla autem locus fuit in Asgardia, quae eadem videut autori cum Gladsheim. Hunc locum septentrionales in Scythia, unde et Odins ipsorum Numen venerat collocarunt, qui et Gundheim hoc est dei mundus dictus est (+ puto legendum Gudnheim; quasi dei locus. Sed revera debet intelligi domus Gutarum vel Gotorum.) Asas vacabant suos deos. (+ Hetruscis Aesar Deus +)[.]

Piratae Anglis Wikkingi, Saxonibus Ascomanni, ab Askum quod navem significat[.] Regum filii minores natu exclusi cogebantur sibi rem per piraicam quaerere. Hinc nummi externi importati, quanquam et inventi Runis inscripti quales cap. 2. lib. 2. fuere et adhibiti pro amuletis. Interdum < - > in sculpta et idola Odinus et corvus Odino sacer, qui et vexillis intextus[.] Apud septentrionales, ut apud Thraces, Herulos, Prussos, Winetos, Indos, uxores superstites crematae, aut super corpora maritorum interfectae quaedam sed altro peremere . . . Dii etiam Hermod et Bragus occurrere iis crediti qui fortiter in bello cecierant sed et in bello casuri, ab Odino ipso vel a virginibus ejus ministris dictis Valkuriur per aera et maria equitatnibus invitabantur. Heroes recepti cum diis in Valhallam dicti Einheriare quasi prono heroes. Valkyriae ibi pocillatrices pocula cornea (+ Oldenb. horn, et aliud +) Kiflheim sedes pro morbo et senecta extinctis Lib. III. Tres parcoi dictae Danis Nornae, nomina Urdr, Verdandi et Skuldi, Fatorum constitutor Odinus cum uxore Frejy. Idem Runarum inventor; Runir alius < - > sermo. Auspicia a corvis cygnis cornicibus; sortes per virgas salignas < - > somnia. Foeminae < - > votae[.]

Excerpta qvaedam ex Vita Ludovici Sancti Galliae Regis divisa in libros XV Tom. I et II. Parisiis edita apud Joh. Bapt. Coignard in 4^o. Opus fuit a Sassio (M. de Sacy) adolescentiae Delphini destinatum.

Qvanto zelo is Rex flagraverit, ut religionem Christianam gentibus barbaris insinuaret, non solum expeditiones ejus ostendunt, in quarum prima ingenites opes et libertatem multo aere redemtum, in altero ex lue sastrensi vitam ipsam omisit, sed et multa alia documenta afferri possunt. Inprimis legationes in extremas Scythiae sive Tartarorum oras missae, nec illi quicquam laetius fuit, quam si de conversione gentilium aut Mohamtanorum spes appareret. Cum aliquando Judaei cujusdam baptismum in tempo Sandionysiano procurasset, et Legati Regii Turretani ex Africa adesent, dixit illis Ludovicus se lubentissime reliquam vitae temporis in Saracenorum vinculis quae evaserat transacturum esse, si modo videret regi illoum idem baptismi beneficium contingere. Incredibilis vero patentia ejus maxime in captivitate illa Saracenica conspecta est ,quam ipse tanti fecit, ut post aliquot annos Regi Angliae quam Lutetiae hospitem habebat affirmaret, se mu< - > feliciorem videri illo patientiae sibi in deo in extrema illa calamitate concesso quam si totum orbem armis subegisset. Tali erat pietate in DEum tali religionis, disciplinae sacrae et studio, ut ad bella inter alios princips componenda tanquam communis qudam arbiter haberetur. De justitia ejus vix satio digne scribi potest, quam sanctissime semper coluit; et tam promte ac liberter restituit subditis et peregrinis quae apparebat jure non possideri, quam alii aliena invadunt. Libertatis etiam ligiemum usum antiquo more regni ordinibus sincere praebuit nullam magnam rem sine illorum consilio aggressus gravesque causas omnes in comitiis decide< - >, quae tum pro commoditate regum habebantur, a Ludovico autem frequentissime et singulis fere trimestribus postea quidem < - > ria facta sunt, sed non ejusdem quae olim potestatis fidem promissorum etiam hostibus sanctissime praestitit, ita ut Saracenis, qui aliqua parte lytri sua quidem incuria et ignari inter numerandum fraudati erant, restitui subucta ultro jusserit. Pro regula tenuit merito omnibus principibus commendanda, nihil utile esse principi quod nocet populo. Moriturs filio inter alia hoc praeceptum dedit: in jure dicendo praesume pro pio paupere et misero donec causa liqueat; in rebus tuis contra te praesume usque dum veritas eruatur Ut defectus Cleri patienter feras, ab<avi> tui, Philippi Regis dictum recordaret: Tot tantaque beneficia a den accepi, ut aliquid a ministris ejus tolerare non possim <dens>are. Bella omnia dissuasit nisi summa necessitas imperaret, neque ullo modo pax obtineri posset[.]

Illustris ille Campaniae praetor sive Seneschallus Joinvillaeus, tanto quidem majori fidem dignus, quod ei in Aegyptiaca expeditione affuit, licet subditus non esset, et quod magna viri ingenuitas et veritatis studium in aperto est, Historiam suam de sancto hoc Rege ita claudit: Ludovicus aeternum decus illis afferet, quos comtemplatio vitae ejus sanctissimae ad imitationem excitatabit. Summam ignomeniam et condemnationem secus facientibus[.]

Henning Witten Diarium Biograficum in quo scriptores seculi [. . .] 17. praecipui [. . .] juxta annum et diem < - >que emortualem cum scriptis eorum editis recensentur. Gedani apud Hallervord. 1688. 4^o.

Chronicon Prosperi [. . .] prout vulgo extat Antelmius celebri illi Prospero Aquitano [. . .] vindicat contra Garnerium, sed prout [. . .] a Pithoeo editum est esse interpolatum[.] Antelmius in diss. de [. . .] operibus [. . .] Leonis [. . .] et Prosperi Act. Lips. suppl. 8. 1691. p. 432[.]

Tempore Lotharii Saxonis (puto) in Saxonia collis 6000 passus longus prodiit[.] Acta erudit. T. 1. suppl. sect. II. pag. 590[.]

Origines Ruthenorum der Reißen ab Ecberto Comite Osterodeni seculo X clarissimo repetenda a Petro Beclero in der Reußisch stamtafel Schleiz. fol. vid. suppl. Act. Lips. < - - > 1691. ad p. 418[.]

Elfricus Grammaticus dictus factus tandem AEp. Eboracensis obiit 1051 [. . .] fere centenarius apud Warton. Angl. sacr. vid. Act. Lips. suppl. Tom. 2. sect. 3. p. 110. Ubi et idem Wartonus producit exemplum Herewaldi Landavensis Episcopi qui eundem Elfricum annis superavit ibid.

Henrici Vaged. [. . .] Hist. et Eloq. prof. Rintel. quaestionum philosophico-Historiarum decas quarum una spectat originem Formulae Germanicae Lebejae seu proverbialis: ich will dich schlagen du solt jodut ruffen. Memoratur in Actis Erudit. mens. Aug. 1703. pag. 336[.]

Ad praelium in Welpesholt.

Wenkerus de Achiv. p. 270. 304 defendit post Wenceslaum successisse Fridericum tum Rudolphum, tandem Jodocum, vid. Act. erud. Novemb. 1714 p. 520[.]

Calvorius terram conceptionis in Fuldensi diplomate explicat forte terram conquestionis in opere de rebus Sax. vid. Act. erud. 1715 Martii p. 101[.]

Aera christiana Anno 742 in synodo Germanica pariter ac Cloveshamensi in Anglia primum publica autoritate adhibita. Wilh. Jani Hist. aerae christianae in Act. erud. April. 1715 p. 153[.]