Si Graecis credimus Hercules victo Geryone Hispania in Galliam et transscensis Pyrenaeis in Italiam venit de quo Diod. Sic. Lib. 4. Bibl. Et Dionys. Halic. Lib. 1. antiq. Rom. Hic addit Galliam totam percurrisse barbariem in melius reformasse, Alesiam urbem struxisse caput Galliarum quam subegerit Caesar. Et Plutarchus in Mario, Herculem in Liguriam cum Liguribus bellantem, cum Sagittae deessent lapidibus coelo lapsis adju< - > cujus fabulae etiam mentio apud Aeschylum, Strabonem, Hygium, Apollodorum, Melam, Plinium, < - >[.] Herculem Galli Ogmium vocabant de quo Lucianus. Herculem illum non Graecum sed Phoenicem fuisse et Tyriam in Tarbessi cultum.

Schefferi Upsal. antiq. c. 2. p. 12. de Giganteis Saxorum structuris antiquiss. Joh. Magus lib. 7. c. 1. vult Saxon. magna esse Gigantibus, sed < - > ab eo remisit lib. 1. c. 36. add Voss. Grand. art. lib. 1. c. 1. Mallincrot. <lib.> c. < - >[.]

Stupendi si licet in ericetis Meppensibus praesertim in loco quem incolae vocant Hummeling, a paganis olim magna copia congesti, quorum maximi quatuor pyramidibus acutioribus ad altitudinem viri impositi et tantae magnitudinis ac latitudinis sunt, ut grex ovium eine < - > trifft commode sub aliquo stare queat quaeritur non immerito quibus instrumentis seu machinis tanta pondera aliquot millia centenariorum excedentia attolli potuerint; et imponi. An Ethnicorum altaria fuerant seu sepulchra incertum est. Asserunt tamen accolae Saarboldum Regem gentilem sub majori alliquo cubare[.] Cum ante hos 20 annos terra egerretur magnum fictile clausum cinere refeltum et in terra defossam repertum est. Quinque altius foderent putantes latere forsan ibi thesaurum in conspectum prodire stupendo magnitudinis bubo. Haec Georgius Brabeccius praepositus Meppensis in diario suo quod Dn. Paulino communicavit, qui inde inseruit diss. 3. de Monaster. §. 4. p. 38[.]

Ex Taran et Taranis notis antiquis colligo Thor fuisse < - > antiquiorem Odino +[.]

Theutates, Et quibus < - >lis placatur sanguine divo Teutates horresnque feris allanbus Hesus, et Taranis Scythicae non< - >ior < - >dianae. Lucan. lib. 1. < - > Plutoni in F aedio et filebo Teut. Hesus quis? Hesar deus Hebrusc<c>is[.]

Baganiae rustici in Gallia rebelles sub Diocletiano imperante, et post saepe[.] Beichiard Britannis <suonleg> rusticus[.]

Pineda in Monarchia Ecclesiastica, chron. Antiquorum Historicorum fabulosum non male tractat[.]

Celtorum sive Galatarum nomen Alexandri M. tempore primum Graecis innotum. Nam Diodorus Sic. lib. 7. ekte thw eyrophw aite tvn Ellhnvn poleis exepemuan, kai Makedonei kai ta drakia genh, tvn plhsioxvrvn galatvn tote peuton to genow egnvsuh para tois eihsin. Ex Europa tum Graecorum urbes misere legatos, tum et Macedones, tum Thracum gentes, et finitime Galatarum, quorum genus tum primum innotescere Graecis coepit. Loquitur autem de legationibus ad Alexandrum Babylonem missis[.]

Sub diis latent antiqui Heroes.

Berosus, Cajetanus, chron. Vetus Germ. dicunt Noe post diluvium habuisse uxorem Diteam ex qua habuerit liberos adhuc 30. (a quo Teut ejus filius, et Teutones), Methodius Pererius in 17. fol. lib. 1. Genes. testatur in c. 20. <Tornoellus, Gignaeus alius> (+ Disa dea septentrionalium +) sol et luna Titan et Titanis <caput>[.]

Scythae dicebant ultiores mundi partes prius habitatos; a suis regionibus fluvios venire. Apud Justinum puto[.]

Nino antiquiorem facit Justinus, facit et < - > Agathias lib. 2. p. 48[.]

Quae Tacitus de Ramse Aegypti rege lib. 2. Ann. Libyae et Scythiae ea . . . Valesius inscript. Obelisci ad Ammian. Lib. 17[.]

Privilegium antiquitatis < - redi> in humanis < - > Ogygis Eusebius et Hieron. annis 900 posterius faciunt diluvio Noachi, sed Justinus martyr Clemens et Africanus ad tempora referunt quibus Ebraei egressi Aegypto. Bellarm. Chronol. com. in <sup.> ad Ep. 12 Aug. c. d. 18,7. Julius Africanus apud Euseb. <quaepar> Ab ogige sub quo in Attica diluvium maximum, quando phorones, Angi< - > regnabat ad primum olympiadem fluxisse annhos 1020[.]

Refert Augstinus de C. d. lib. 27. c. 21 ex antiquioribus tempore Ogigis stellam veneris colorem motum figuram magnitudinem et quod mirabilius ordinem cursus mutasse post Adiastum Cizicenum dionem Neapoliten, nobiles Mathematicos Castorem (qui de rebus Syriae scripsit < - > Verronem

Herod. in Clio seu lib. 1. T< - > filium Attis regis Meomaere< - > domi fratre Lydo regnatur ad Umbros in Italiam (%(Ombrykouw) penetrasse[.]

Idem Strabo lib. 5. Add. Cluv. Ital. ant.

L'ecriture nous apprend que les descendans de Noe ayant quitté les montagnes, où ils habiterent assez long temps apres le deluge commencerent à se repandre dans les plaines pour y vivre plus aisément. Genes. XI. Josephus lib. 4. ait c. 4 Sennaar vocasse primam terram, ubi se stabiliere. Haec noster. Auteur de l'antiquité des temps ch. 12. Addo e Scythas contra Aegyptios sibi antiquitatem asseruisse, quod altioribus locis habitarent, et ab illis flumina venirent.

Carle-wage suecis currus stellatus borealis, qui Irmins wage Saxonibus[.]

Mitres qui in solis urbe (Heliopoli) regnabat obeliscos primus [. . .] instituit. [. . .] Plin. lib. 36. c. 8. Marsham addit, seculo XV. p. 369. edit. Angl. de aetate Mitris non liquere: Ego putem iste Mitraim, < - > filius. Gen. 10,14. <syncoll> p. 91. Esaias 11,11 Jeremias 44,1. Mirum quod Misraim sit dualis[.] Ergo potius vox regionis quam hominis. Marsham sec. 1. p. 25[.]

Reinesius in Deo Endovellico favet illis qui a Tubale Japheti filio Entailos gentem Cantrabricam[.]

Harduinus cum aliis viris doctis putavit Christum natum septembri mense sed Ecclesiam Romanam cum diem non nosset, in 25 decembris conjecisse quod ea die Gentiles natalem Mithrae diagerent. Hunc refutat Phil. de la Turre in Monum. veteris Antii Romae 1700 editis. vid. Nov. Rep. lit. April 1702. Ego observo hinc duci posse quam antiquum festum, nam credibile est in ipso die solstitii ab autoribus constitutum, sed paulatim inde descessisse. Conferantur Julae Saxonum et <Soconum>[.]

Troja capta secundum Erotosthenem annis ante primam Olymp. 407[.]