Augustinus lib. 1. confess. c. 6. merito stupendum existimat quomodo tenelli [. . .] infantes semet edoceant intelligere quae caeteri [. . .] loquuntur. [. . .] Rei dificillimae autor sibi et magister est quilibet puer. Hic solertissima animalia <et tu>sissimi ingenii pueris cedunt. His verbum ipsum divinum aeternaque ratio intus loquitur[.]

Gallus libros Italos et Hispanos ad aperturam libri fere intelligit[.]

Mariana lib. 13. cap. 12. [. . .] de [. . .] Alphonso Castellae rege 1260 [. . .] primus Hispaniae regum Latinae linguae usu in publicis Actis antiquato Hispanicam linguam substituit. Et Rudolphus I. [. . .] anno Chr. 1274. edixit: ut omnia mandata, edicta, privilegia, pacta dotalia, contractus et id genus alia scripta et instrumenta in Teutonica lingua, et non ut antea in Latina conciperentur[.] Goldast const. imp. t. 12. p. 311[.]

Apud Quercetan. Hist. Normann. p. 112 apud Bajocenses Wilhelmus dux [. . .] Richardum filium voluit institui, ut Danicam linguam addisceret, [. . .] quoniam [. . .] (ut ajunt annales) Rotomagensis civitas Romana potius quam Danisca utitur eloquentia, et Bajocensis civitas fruitur frequentius Danisca lingua quam Romana[.]

Demonstrat< - > Leo Allatius [. . .] annotationibus ad monumenta Hetrusca, [. . .] veteres characteres Latinos eosdem prorsus esse cum Graecanicis[.]

Ex Danielis libro conjiciunt nonnulli, etiam supra Profetae illius [. . .] tempora plures Graecanicas voces jam admistas Chaldaicis. Thomassinus praef. Glossarii. Nec desunt inquit alia ejusdem rei indicia non contemnenda[.]

Mariana lib. 1. c. 5. de exemplis quae simul Latina et Hispana, quod Italis et Gallis accidere negat (+ sed vidi exemplum et in Ital<os> +)[.]

Fieri at ut Barbari quidam ad litus Americae ejecti, sermonem suum egenum paulatim amplificarint aliunde quam ex Hebraeo. Ita ipse Tomassinus in praef. p. XVII (+ idem forte et in Germanis aliisque contigit[ +).]

Cur in America ferocia tantum animalia? Quia ferae juga aspera facilius transmittent, quae cicuribus impervia[.]

Plane inquit Tomassinus in praef. Glossarii p. XIX praetermisi Graeca [. . .] vocabula, nullo vel levissimo vestigio cum Hebraicis colligari casa, sed Latinae linguae <mira> stupendaque perpetuo occurrat cum Hebraico consonantia. [. . .] Hinc nullum fere Latinum vocabulum praetermisi, quod non ad radicem Heraicam reduxerim[.] Haec ille. Nempe litus Italiae ante Graecos a Phoenicibus frequentatum. Italia mari nudique septa magis pervia Foenicibus, qua Graecia, ubi Scythicae coloniae Foeniciis admistae[.]

In Hebraea putat Tomassinus Glossar. praef. p. XX. plures esse radices quam in Graeca, aut Latina[.] Id ille simplicitati tribuit. Ego puto potius simplicioris linguae paucas esse radices[.]

Unde Hebraeis cognati se Spaehitani in libro Maccabaeorum ferebant Herodotus in Clio Pelagos olim Barbaro linguo usos Plutarchus Doriensium praecipuos ortu esse Aegyptios. Add. Marm. Armud. part. 2. pag. 2; add. p. 131[.] Hellen Deucalioni successit. Pelasgi a Deucalione pulsi in Italia venientes Graeci dicti, a Graeco Pelasgorum ultimo rege[.]

Septuaginta interpretes saepe conpoluere loco ain, in nominibus propriis dixereque Gaza pro Haza, Gomorra pro homorra. Gallis G pro W, ut Guilielmus pro Wilhelmo[.]

Q saepissime ex T, ut Quis pro Tìw[.]

Ut hodiernae Latinae articulos habent corruptae, quibus antiqua Latina carebat, ita articulis antiquam Graecam caruisse Plutarchus quaest. Plutonicis circa finem[.]

Gregorius Nyssenus in 12 oratione contra Eunomium, qui dixisse videbatur DEum verbotenus Herbaice locutum, subjicit, quosdam sui aevi [. . .] homines eruditos [. . .] existimasse novam esse linguam Ebraicam nec anteriorem egressu filiorum Israel [. . .] ex Aegytpo (+ potius ingressu in Aegyptum dicendum erat +)[.] Theodoretus Tom. 1. qq. 60. 61. linguam Syriacam esse antiquissimam[.] Videtur tamen dicere Theodoretus Mosi facta revelationem Hebraeam qualis nunc in Pentateucho datam.

Grotius putat Mosem [. . .] Chaldaicis Hebraica nomina substituisse. Sed hoc fiere non solet[.]

Hieron. in 3 Sofon v. 18. Nugae Latinam ex Hebraico Idem significante, quod repetit in c. 7. Isaiae, ubi, quod Alma et Hebraeis <juvenis> virgo et foreion ferentem in Cantico Cant. Salomonis . Sed et mensurae vocabulum apud Hebraeos . Mada metiri[.] Hac occasione Hieron. Hebraeam esse fontem caeterarum.

Jubal autor musicae, hinc Genes. [. . .] IV. [. . .] 21. hinc jubilatio. [. . .] Ex Tubalcain [. . .] v. 22. [. . .] Vulcanus. [. . .] Asyrium Graecumque kiuarh. Vid. Genes. 4. v. 21. Chaldaeis Kithros apud Danielem in edicto Nabruchodonosoris pro [. . .] statua sua [. . .] adoranda[. . . .] Keren Cornu Instrumenta musica a Foenicibus seu Syris, Athenaeus l. 4. Kane, hinc canna ca< - - > chebel < - >, Galli chable[.] Pasach transire, passus. Bath quod [. . .] bauow cad [. . .] cadus [. . .] hydria[.]