Kritik, Wünsche und Fragen bitte an: luckscheiter(at)bbaw.de


Erklärung der Spalten
Id Id des Eintrags
Kat.-Nr. Katalog und Katalognummer
Signatur Signatur. Römische Zahlen werden als arabische wiedergegeben
Titel Titel
Incipit Incipit
ca. Angaben zur Datierung: w = wohl; A = Anfang; E = Ende; < = vor; > = nach; k = konjiziert; n = neu datiert; ~ = circa; H1 = 1. Hälfte; H2 = 2. Hälfte; Q1 = 1. Quartal; F = Frühjahr; S = Sommer; H = Herbst; W = Winter; -nn = von dem im Datierungsfeld angegebenen Datum bis nn; F- = Frühjahr bis zu dem im Datierungsfeld angegebenen Datum.
Datum Datum neuen, d.h. gregorianischen Stils, z.B. 23. Februar 1701 = 1701-02-23 (in Klammern Datum alten, d.h. julianischen Stils, sofern der Textzeuge diesem Stil gemäß von Leibniz oder einem Korrespondent datiert wurde).
Akademie Ausgabe Druckort in der Akademie-Ausgabe in der Form Reihe | Band.Nummer / Unternummer
Sigle Sigle des Textzeugens laut „Überlieferung“ in der Akademieausgabe
Absender Absender
Adressat Adressat
Absendeort Absendeort
Textart Textart: Abf. = Abfertigung; Abschr. = Abschrift; Anm. = Anmerkung; Aufzeichn. = Aufzeichnung; Ausz(z). = Auszug (Auszüge); Bemerkg(n) = Bemerkung(en); eigh. = eigenhändig (Leibniz oder Korrespondent); Erg. = Ergänzungen; ermitt. = ermittelt; Exz. = Exzerpt; Hd = Hand; Konz. = Konzept; Korr. = Korrekturen; MF = mitgeteilte Form; MFF = mitgeteilte Formen; Schr. = Schreiber; tlw. = teilweise; unbek. = unbekannt; zs. = zusammen; S = Seite(n); Z = Zeile(n).
Format und Umfang Format und Umfang
Exzerpierte Stelle Das Werk, aus dem Leibniz exzerpiert oder paraphrasiert.
Ordnungsvermerk Ordnungsvermerk von Leibniz zur Ordnung seiner Vorarbeiten zum Opus historicum in vereinheitlicher Schreibung (in Klammern in diplomatischer Transkription)
Ordnungsnummer Ordnungsnummer von Leibniz zur Ordnung seiner Vorarbeiten zum Opus historicum
Wortlaut Wortlaut
Drucke Drucke außerhalb der Akademieausgabe
Bemerkungen Vermischte kürzere Bemerkungen.
Längere Bemerkungen Vermischte längere Bemerkungen
Bezüge zu anderen Textzeugen Bezüge zu anderen Textzeugen desselben Stückes oder zu anderen Stücken.
Druckvorlage Die Zahl in diesem Feld ist die ID desjenigen Textzeugen, der Druckvorlage in der Akademie-Ausgabe war. Es wurden noch bei weitem nicht alle Druckvorlagen erfaßt.

6 Ergebnisse für die Suche:

select where (`Exzerpierte Stelle` contains "Genealogiae Francicae plenior assertio")

[29126] Ms 12, 713h Bl. 85, 1

Id 29126
Kat.-Nr. 27154
Signatur Ms 12, 713h Bl. 85, 1
Titel [Exzerpt aus Blondel, Genealogiae Francicae plenior assertio]
Incipit Antiqvitates Monasterii S.Dionysii (ubi chartae) citat Blondell. Genea
ca. >
Datum 1685-03
Akademie Ausgabe 5 | 1150.293
Sigle L
Textart Aufz.; eigh.; Zettel 6 x 2 cm
Exzerpierte Stelle Blondel: Genealogiae Francicae plenior assertio, Bd. 1-2, Amsterdam 1654 | Bd. 2, S. 97
Ordnungsvermerk Scriptores ("Scriptores")
Wortlaut
Antiquitates Monasterii S.Dionysii (ubi chartae) citat Blondell. Geneal. p. 97[.]
Bemerkungen -Komplex "Aus: XII B. 713h nach 85 III"
Längere Bemerkungen Leibniz hat das Exemplar des exzerpierten Werks der Bibliotheca Augusta (Wolfenbüttel HAB A: 239.2 Hist. 2°) benutzt und am 25. August 1705 ausgeliehen (vgl._M._Raabe, Leser und Lektüre, Teil_A, München 1998, Bd. 1, S._185); weitere Exzerpte daraus finden sich hier.
Druckvorlage 29126

[61688] Ms 12, 713q 8 Bl. 92 (alt: q 5, 190)

Id 61688
Kat.-Nr. 27832
Signatur Ms 12, 713q 8 Bl. 92 (alt: q 5, 190)
Titel [Exzerpt aus Blondel, Genealogiae Francicae plenior assertio]
Incipit Dar. Blondell. Geneal. Franc. P. 15.
Akademie Ausgabe 5 | 3208.092
Sigle L
Textart Aufz.; eigh.; Streifen
Exzerpierte Stelle Blondel: Genealogiae Francicae plenior assertio, Bd. 1-2, Amsterdam 1654 | Bd, 1, S. 159
Ordnungsvermerk Germania sub Romanis ("Germ. Sub Rom.")
Ordnungsnummer 1020
Wortlaut
Dar. Blondell. Geneal. Franc. p. 15<9>. confundit Angrivarios cum Angraricis[.]
Längere Bemerkungen Leibniz hat das Exemplar des exzerpierten Werks der Bibliotheca Augusta (Wolfenbüttel HAB A: 239.2 Hist. 2°) benutzt und am 25. August 1705 ausgeliehen (vgl._M._Raabe, Leser und Lektüre, Teil_A, München 1998, Bd. 1, S._185); weitere Exzerpte daraus finden sich hier.
Druckvorlage 61688

[63830] Ms 23, 181, 1, 6 Bl. 46

Id 63830
Kat.-Nr. 70405
Signatur Ms 23, 181, 1, 6 Bl. 46
Titel [Exzerpt aus Blondel, Genealogiae Francicae plenior assertio]
Incipit Exempla Azonum vel Athonum non Estensium colligenda
Akademie Ausgabe 5
Sigle L
Textart Aufz.; eigh.; schmaler Zettel
Exzerpierte Stelle Blondel: Genealogiae Francicae plenior assertio, Bd. 1-2, Amsterdam 1654 | Bd. 2, S. 99
Wortlaut
Exempla Azonum vel Athonum non Estensium colligenda, Apud Blondellum ex charta Alrici Episcopi Astensis et Odelrici Marchionis pro S. Justi Secusiensis monasterio [. . .] 1029 Jul. 9. indict. 6. Taurini scripta: Tam pro vobis et genitoribus et genetricibus atque filiis filiabusque nostris quorum supra jugalium, sive Ardouini avi nostri, atque Adalberti Marchionis cujus supra Bertae Comitissae fratris filiorumque sui, nec non Odonis, Athonis, Hugonis, Vuidonis fratrum nostrorum. Item Ardouini et item Oddoni patruorum nostrorum, sive item Ardoini consobrini nostri, quam per aviabus avunculis amitis materteris, et pro omnibus caeteris propinquioribus nostris utriusque sexus, sive pro omnibus fidelibus vivis atque defunctis effundant preces.
Bemerkungen vgl. Muratori an L 1711-02-12
Längere Bemerkungen Leibniz hat das Exemplar des exzerpierten Werks der Bibliotheca Augusta (Wolfenbüttel HAB A: 239.2 Hist. 2°) benutzt und am 25. August 1705 ausgeliehen (vgl._M._Raabe, Leser und Lektüre, Teil_A, München 1998, Bd. 1, S._185); weitere Exzerpte daraus finden sich hier.
Bezüge zu anderen Textzeugen 24020=70405
Druckvorlage 63830

[65964] Ms 23, 181, 2, 1a Bl. 23

Id 65964
Signatur Ms 23, 181, 2, 1a Bl. 23
Titel [Exzerpt aus Blondel, Genealogiae Francicae plenior assertio]
Incipit De Azonis Marchionis 2da uxore vidua
Akademie Ausgabe 5
Sigle L
Textart Aufz.; eigh.; unregelm.Zettel
Exzerpierte Stelle Blondel: Genealogiae Francicae plenior assertio, Bd. 1-2, Amsterdam 1654 | Bd. 2, S. XVI
Ordnungsvermerk Azo Marchio ("Azonis")
Wortlaut
De Azonis Marchionis 2da uxore vidua Comitis Campaniae Blondell. Tab. XIV[.]
Längere Bemerkungen Leibniz hat das Exemplar des exzerpierten Werks der Bibliotheca Augusta (Wolfenbüttel HAB A: 239.2 Hist. 2°) benutzt und am 25. August 1705 ausgeliehen (vgl._M._Raabe, Leser und Lektüre, Teil_A, München 1998, Bd. 1, S._185); weitere Exzerpte daraus finden sich hier.
Druckvorlage 65964

[67678] Ms 13, 871 Bl. 10

Id 67678
Signatur Ms 13, 871 Bl. 10
Titel Ad Blondelli tabulam Genealogicam p. 206
Incipit (1) Belgo Comes
Akademie Ausgabe 5 | 4193.006
Sigle L
Textart Konz.; eigh.
Format und Umfang Quart, 2 Seiten/Spalten
Exzerpierte Stelle Blondel: Genealogiae Francicae plenior assertio, Bd. 1-2, Amsterdam 1654 | Bd. 2, S. 206 ?
Ordnungsvermerk Conradus I. ("Conrad. I.")
Wortlaut
Ad Blondelli Tabulam Genealogicam p. 206

[Genealogische Skizze; daraus hier nur die Namen:]

Bego (1) Comes + 816. || Alpais Ludovici Pii filia || Letardus || Eberardus || Udo (2) Comes || Conradus comes caesus 905 ab Adalberto Bamberg. || Eberhardus (3) caesus 908 || Gebhardus (4) in proelio adversus Hugonem caesus 910 || Rudolphus Episc. Herbip. ab 892 ad 908 || Conradus (7) Rex in quo < - em  -   - isse> dicit Hermannus contractus || Eberhardus (8) caesus 939 || Wernherus || Conradus (6) Curcipoldus + 948 || Hermannuns Alamann[.] dux + 9<4>9 || Udo (5) + 949 uxor filia Heriberti || Gerberta Arnolfi Bajoar Ducis 937 <devicti> uxor || Conradus (10) caesus 913 || Conradus (9) dux Ludgardis Ottonis M. filiae maritus 955 caesus || Ida uxor Ludolfi filii Ottonis M. || Gebhardus || Udo Ep. Arg. || Juditha uxor Henrici ducis fratris Ottonis M. || Eberhardus (11) veterum Austriae marchionum stirps || Arnulphus 954 caesus Bajuariae familiae hodiernae stirps

(1) Begonem Alpaidis maritum imperatoris generum fuisse verum est, ex Frodoardo. Et Sammarthani nescio unde notant Begoni filios Eberhardum ut Letardum dare a quibusdam, sed cum Bego a Frodoardo in pago Remensi collocetur parum verisimile est ab eo propagatos Weteraviae Comites

(2) Udonem comitem fuisse patrem Conradi comitis, avum Conradi Regis, probari debet, sed magis adhuc eundem Udonem fuisse filium Eberhardi nepotem Begonis supra dicti. Blondellus ad haec credenda inductus videtur, ex eo quod non aliter conjicere potuit, quomodo Conradus Rex referendus esset, accessit Eberhardinum in familia Conradi frequens[.]

(3) Eberhardus patruus Conradi Regis caesus non 908 sed 902. teste Reginone ad h. a. Mendum ergo in numeris admissum puto, descriptoris vel typographi culpa[.]

(4) Vitium rursus, quod puto non autoris esse, sed typorum vel descriptoris. Caesus est in proelio non adversus Hugonem sed adversus Hungaros[.] Gebhar<dus Filios> habuisse Hermannum (ducem postea Sueviae) et Udonem Regin. Contin. et Luitpr. firmant. Hunc Gebhardum Hermanni patrem (ex contin. Reg.) fuisse Rudolfi fratrem 902 Reginoni memoratum verisimile[.]

(5) Udonis Gebhardo nati uxorem facit Albertus 942. sororem Heriberti Trerensis Comitis[.]

(6) Conradus Curcipoldus al. Chuno, fil. Eberhardi Regin. cont. 948. Regii generis eum Ekkihardus Sangallensis facit, credo ob agnationem cum Rege Conrado. Sigeb. per errorem facit Hermanni ducis fratrem, nisi legendum Udo pro Cunone[.] Hic Conradus erit is quem Luitprandus lib. 4. c. 18 sapientem vocat[.]

(7) Hermannus contractus Canisianus et Urstisianus alter hoc non habent de progenie Carolina. Forte interpolator iis fidem habuit qui patrem ejus Ludovoci Regis fratrem credidere Otto Fris. lib. 6. c. 15. Alberic. 912[.] <P - - > ac nullo veterum Ottonis M < - - > Regis Conradi fratrem appella<nt>. Ne<que  - > Cranzium <hic> comperto[.]

(8) Eberhardum cui cum Ottone M. lites, qui Brisacum tenuit, qui caesus 933. fuisse cognatum Herimanni ducis Alam. indicat Widikind. lib. 2. dicens Gebhardum Udonis (Herm. ducis fratris) filium caesum cum pro parte regis Ottonis contra Tancmarum et Eberhardum staret, eaquee occasione ait Widikindus Francorum duces inter se divisos. Eundem credibilem fuisse Conradi fratrem, quia nuspiam sermo de hujus morte, et videtur ille esse qui in Ottonis coronatione functionem obiit[.]

(9) Certum est Conradum ducem Ottonis generum fuisse Werneri filium Regin. cont. 943. Sed unde constat Wernerum fuisse Conradi Regis fratrem?

||10v||

An fortasse Blondellus hoc sibi subodorari visus est ex loco Luitprandi lib. 4. c. 10. qui ait Conradum Sapientem fuisse Eberhardo consanguineum, sed quaeritur jam Curciboldum ne intellexerit an eum qui postea gener Regis. Sane solent aliqui Conradum Regis generum sapientis titulo cohonestare, sed elogia non absimilia tribuuntur et Curciboldo, et aliunde constat hunc in illo contra Giselbertum et Eberhardum bello egregiam Regi operam navasse; Werneri autem filius videtur tunc adhuc fuisse junior, nempe circa 939, cum octo demum annis post Lutgardem Regis filiam duxerit, nempe 947. Eoque tempore a Witikindo circa finem lib. 2. vocatur adolescens. Praeterea Conradum Curciboldum virum sapientem et prudentem vocat Regino ad ann. 948 quo obiit. Alioqui idem Conradus Curciboldus etiam Rufus paulo ante a Widikindo appellatur[.] Caeterum et generum regis Meibomius et alii vocant Conradum sapientem, nescio quo autore, et an forte male intellecto Luitprando decepti. Meibomius id facit sui artis ad Roswitham circa finem.

Conradum regis generum fuisse genere de Gorblingen ex Cuspiniano habetur apud Meibom[.] ibid. sed legendum Guiblingen[.] Nam Henricos Imperatores (qui ex genere hujus Conradi erant) fuisse Guibelinos dicit Otto Frisingensis[.]

(10) De Conrado quodam filio (cujusdam) Eberhardi Comitis refert Continuator Reginonis ad ann. 950 quod < - ctarit> se concubuisse cum nepte Regis, sed a Burcardo Saxone monomachia victus fefellisse se patefe< - > Ditmarus lib. 2 p. 40. filiam Ottonis M) uxorem (Conradi) a quodam Cunone eo quod sibi satisfacere notuisset, diffamatam, et conjugem suam clam fore ab eo dictam, Burcardum vero comitem cum eo duello ob eam rem congressum, et Conradum (qui juraverat se verum dicere) primo impetu dextram mendacem perdidisse. Ex quibus non apparet caesum, sed tamen nec apparet Eberhardi Ducis vel Palatini Comitis generum, multo minus Conradi Regis ex fratre nepotem fuisse, quod si verum fuisset, autorum aliquis fortasse annotasset[.]

(11) Ab Eberhardo et Arnulfo fratribus, Arnulfi ducis fillis, ortas fuisse duas nobilissimas stirpes, ab illo Marchionum veterum Austriae, ab hoc ducum hodiernorum Bavariae firmari merebatur, et vellem rationes sententiae adduxisset Blondellus. Vereor enim ne indulgentius ratiocinatus sit ut in deductione Conradi Regis hoc ipso loco factum apparet[.]

Längere Bemerkungen Leibniz hat das Exemplar des exzerpierten Werks der Bibliotheca Augusta (Wolfenbüttel HAB A: 239.2 Hist. 2°) benutzt und am 25. August 1705 ausgeliehen (vgl._M._Raabe, Leser und Lektüre, Teil_A, München 1998, Bd. 1, S._185); weitere Exzerpte daraus finden sich hier.
Druckvorlage 67678

[68148] Ms 26, 1524 Bl. 37

Id 68148
Signatur Ms 26, 1524 Bl. 37
Titel [Exzerpt aus Blondel, Genealogiae Francicae plenior assertio]
Incipit Quaerendum in Historia provinciae an haberi possint
Akademie Ausgabe 5 | 4196.034
Sigle L
Textart Aufz.; eigh.; Streifen
Exzerpierte Stelle Blondel: Genealogiae Francicae plenior assertio, Bd. 1-2, Amsterdam 1654 | Bd. 2, S. 99
Wortlaut
Quaerendum in Historia Provinciae an haberi possint majores Thetbaldi Comitis Arelatensis et Provinciae, qui secundum diplom. Blondelli tom 2. plenior assert. geneal. Franc. p. 99. fuit pater Hugonis marchionis Italiae[.]
Längere Bemerkungen Leibniz hat das Exemplar des exzerpierten Werks der Bibliotheca Augusta (Wolfenbüttel HAB A: 239.2 Hist. 2°) benutzt und am 25. August 1705 ausgeliehen (vgl._M._Raabe, Leser und Lektüre, Teil_A, München 1998, Bd. 1, S._185); weitere Exzerpte daraus finden sich hier.
Druckvorlage 68148